15
Accusativus jako część zdania jest dopełnieniem bliższym: Linguam Lati-nam doceo. Uczę języka łacińskiego.
Ablativus może być przypadkiem dopełnienia dalszego lub okolicznika: Studiosis de lingua Latina narro. Opowiadam studentkom o języku łacińskim. Studiosae in bibliotheca sunt. Studentki znajdują się w bibliotece.
6. Przyimki łacińskie łączą się z akkusatiwem lub ablatiwem rzeczownika i stanowią nierozdzielną całość: in bibliotheca sum — jestem w bibliotece; in bibliothecam propero — spieszę do biblioteki.
IV.
LECTIO
QUARTA
Zaimki osobowe.
Indicativus imperf., futuri i słowa posiłkowego sum, esse, fui. Accusativus cum infinitivo.
ac i, a
adhibeo, -ere, -ui, -itum użyć, zastosować aetemus, -a, -um wieczny, nieskończony augeo, -ere, aoxi, buctum powiększać, rozszerzać, wzmacniać Beata, -ae Beata bene dobrze bonus, -a, -um dobry cnnctus, -a, -um cały, wszystek dico, -ere, dixi, dictum mówić, nazywać doctrina, -ae wiedza, nauka enim bowiem epistuła, -ae list fere prawie, niemal floreo, -ere, -ui kwitnąć, błyszczeć fortuna, -ae los
gaudeo, -ere, gavlsus sum cieszyć się
Graecus, -a, -um grecki
Graecia, -ae Grecja
habeo, -ere, -ui, -itum mieć, posiadać
historia, -ae historia, dzieje
in (z abl.) w, na
incola, -ae mieszkaniec
inyito, -are, -avi, -itum zaprosić
itaque więc, przeto
Iufia, -ae Julia
mens, -a, -um mój
meciim = cum me ze mną necessarius, -a, -um konieczny nihil nie nos my
notus, -a, -um znany notitia, -ae znajomość, wiedza nunc teraz patria, -ae ojczyzna Polonia, -ae Polska postea później, następnie propago, -are, -avi, -atum rozkrzewić, rozszerzać
quidquid cokolwiek
quis? quid? kto? co?
scio, -ire, -m, -itum wiedzieć, znać
si jeśli, jeżeli
Sophia, -ae Zofia
studiosi studenci
supero, -are, -avi, -atum przewyższać, pokonywać
terra, -ae ziemia, kraj totus, -a, -um cały una razem
usitatus, -a, -um używany, zwykły ut jak
vado, -ere, vasi iść, kroczyć valeo, -ere, -ui być silnym, być zdrowym vita, -ae życie vos wy