I w odmianach czasu smak jest 112

KLEMENS BOLESŁAWIt BZ

Krewnych, przyjaciół, chorego cieszących, Ani ucicsznej świata kompanijej W takiej manijej.

O, jakby oczy swoje ochłodzili.

Gdyby gwiazdeczkę jaką obaczyli, lecz nic nie ujrzą, co by ich cieszyło.

⁴⁰    Tylko trapiło.

Na czarty tylko, swe kąty, patrzają.

Co się w swym stroju onym widzieć dają, Oczom się nędznych więźniów prezentując, Tym ich katując.

0,    jak brzydliwc są one poczw^rary. Przybrane w straszne larwy i maszkary! Śmierć teraz pewna widzieć by jednego

Czarta sprośnego.

Uszy, co tańców, muzyki słuchały,

⁵⁰ Sław^rę bliźniego smaczno pożerały,

Słuchają teraz głosu, ach, gorzkiego, l Iprzykrzoncgo.

Po wszytkim piekle nie insza śpiewana Pieśń i muzyka rzetelnie słyszana,

Tylko że biada, ach biada, śpiewają,

A nie ustają.

Takowi tam są wszyscy kantorowie,

Piekła i czartów nieszczęśni więźniowie.

Jak wiele głosów, lecz wszytkic chrapliwie, ⁶⁰    Smutne, brzydliwe.

Albowiem gorzkie gdy biada śpiewają, Samego Boga w mękach przeklinają,

Że ich gdy stworzył, a tu ich posłano. Wiecznie zamkniono.

Przeklinają dzień, co się weń rodzili.

Czas, którego tu żywot prowadzili,

Grzechy, rozkosze, co ich kosztowali I zażywali.

Rudzicy swoje dzieci przeklinają,

⁷⁰ Mówiąc, iż dla nich zbiorów przypłacają. Owe zaś wzajem rodzicom oddają,

Na nich składają.

Takie koncenty gdy oni śpiewają,

Czarci muzyki z ochotą dodają,

Dmiąc ognisty-mi w uszy ich trąbami Jad z płomieniami.

Perlu mów wonnych teraz zażywają

1. udzie rozkoszni, tam ich przypłacają,

498