normaTS

UKD 655.244.001.11:003.344.292

	POLSKA NORMA
Hf	Pisma drukarskie
POLSKI KOMITET	Klasyfikacja i metody
NORMALIZACJI	określania cech strukturalnych
I MIAR	pism łacińskich

Grupa katalogowa XVII 90

PN-73

P-55009

Printing types

Classification and methods of ■^••fbcing of latin structural types characteristics

Lettres d’imprimerie Classification et methodes de determination des caracteristiąues structurales des caracteres latans

Ile^aTHbie rapH^Tbi KjiaccH^HicauHH n mctohn onpeAene-HHH cTpyKTypHux xapaKTepncTHK aaTHHCKHX mpm|>TOB

1. WSTĘP

KA

!Tl Przedmiot normy. Przedmiotem normy jest klasyfikacja współcześnie stosowanych pism drukarskich alfabetu łacińskiego do wielkości 72 p. oraz metody określania cech strukturalnych głównych odmian najważniejszych typów pism drukarskich.

1.2.    Zakres stosowania normy. Norma ma zastosowanie przy określeniu symboli klasyfikacyjnych krojów pism oraz zapewnia informację o charakterystyce strukturalnej pism drukarskich; uwzględnia potrzeby polskie w zakresie: terminologii, kart wzoru pisma drukarskiego, grafiki liternictwa poligraficznego, współpracy instytucji wydawniczych z przedsiębiorstwami poligraficznymi, dydaktyki i porządkowania zasobów zecer-nt, odlewni czcionek i zakładów produkujących matryce itp. nośniki znaków drukarskich.

1.3.    Nazwy i określenia — wg BN-71/7401-04. dukt — charakterystyczna właściwość prowadzenia linii kroju pisma drukarskiego.

szeryf y — zakończenia głównych linii liter, zwykle w formie kresek.

oś liter — teoretyczna linia, łącząca przewężenia światłocienia liter okrągłych.

1.4. Normy związane

BN-71/7401-04 Technika drukowania wypukłego.

Zecerstwo. Nazwy i określenia

2. KLASYFIKACJA

2.1.    Kryteria podziału — wg tab. 1.

2.2.    Klasyfikacja krojów pism — wg tab. 2.

2.3.    Oznaczenie klasjdikacyjne zawiera:

a)    określenie „Pismo drukarskie”,

b)    nazwę kroju i odmiany pisma,

c)    symbol klasyfikacyjny cyfrowy wg tab. 2.

Symbole klasyfikacyjne określa się na podstawie numeracji rubryk tab. 2. Kolejność odczytywania rubryk oraz zestawienia symboli klasyfikacyjnych jest następująca:

—    rubryka pozioma (boczek tabeli),

—    rubryka pionowa (główka tabeli).

2.4.    Przykład oznaczenia klasyfikacyjnego pisma drukarskiego antykwy klasycystycznej, kroju bodoni, prostego, zwykłej grubości, normalnej szerokości:

PISMO DRUKARSKIE bodoni 03-25 PN-73/P-55O09

Tabela 1. Kryteria podziału stylów i odmian pism drukarskich

Style łacińskich pism drukarskich		Odmiany pism drukarskich 3)
grupa	podgrupa	podstawowe gru- : podstawowe sze-bości pism | rokości pism		nachylenie pisrn
I. Pisma dwue-lementowe	1.    Antykwa renesansowa 2.    Antykwa barokowa 3.    Antykwa klasycystyczna 4.    Inne antykwy dwuelementowe	1 1. Bardzo cienkie 2.    Cienkie 3.    Zwykłe 4.    Pólgrube 5.    Grube [ 6. Bardzo grube	1.    Bardzo wąskie 2.    Wąskie 3.    Normalne 4.    Szerokie 5.    Bardzo szerokie	1.    Proste 2.    Pochyłe 4) |
j n. Pisma jednoe-lementowe	1.    Antykwy linearne bezszeryfowe (groteski) 2.    Antykwy linearne szeryfowe (egipcjanki) 3.    Inne antykwy linearne
III. Pisanki	1.    Kaligraficzne 2.    Inne pisanki
j IV. Inne pisma	1.    Zwyczajne i) 2.    Zdobione 2)
j i) Nie zakwalifikowane do grupy I h- III. 3) Pośrednich odmian oprócz wyżej wymienionych nie normalizuje się. 5) Nie zakwalifikowane do grupy I -i- IV.i. 4) Pism pochylonych w lewo nie normalizuje sie.

Zgłoszona przez Ministerstwo Kultury i Sztuki

Ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacji i Miar dnia 16 kwietnia 1973 r. jako norma obowiązująca w zakresie czynności określonych normą od dnia 1 stycznia 1974 r. (Dz. Norm. i Miar nr 21/1973 poz. 61) Przedruk dozwolony tylko za zgodą Polskiego Komitetu Normalizacji i Miar

WYDAWNICTWA NORMALIZACYJNE 1973. Wpływ do WN 9.5.73. Oddano do składu 15.6.73.    Cena

Druk ukończono w grudniu 73. Obj. 1,85 a. w. Nakład 20004-125 egz.    RZG 1359