nr2 (4)

warsztat}⁷. Uważam, że aktywne uczestnictwo pozwala na lepsze poznanie siebie i na przeanalizowanie swojego zachowania wobec dziecka. Często wykorzystuje się elementy pedagogiki zabaw}⁷ do tego. aby „przełamać lody” i ożywić aktywność rodziców. Współpracę nauczycieli i rodziców w przedszkolu proponuję oprzeć na wielu różnych dodatkowych formach porozumiewania się, np.: gromadzenie w teczkach prac dzieci, prowadzenie kroniki grupy, wydawanie gazetki przedszkolnej, tablica ogłoszeń, zajęcia otwarte, wspólne wyjazdy, gromadzenie pomocy dydaktycznych, urządzanie sali. Imprezy i wycieczki integrujące to forma współpracy, która zyskuje coraz więcej zwolenników w gronie rodziców, dzieci i nauczycieli.

Zajęcia otwarte są jedną z form współpracy, w której rodzice nie są jedynie obserwatorami, ale uczestnikami organizowanej przez nauczyciela sytuacji edukacyjnej. Każde takie spotkanie rozpoczynamy od powitania i podziękowania za przybycie. Wyrażona rodzicom wdzięczność wprowadza przychylną atmosferę.

c

Zaletą indywidualnych rozmów z rodzicami jest skupienie uwagi na rozwoju danego dziecka, możliwość porównania i przeanalizowania zauważonych w przedszkolu i w domu postępów i trudności, szansa na wzajemne zaufanie oraz pewność wzajemnej dyskrecji. Warto zauważyć, że każdy nauczyciel to inna osobowość, każdy zespół rodziców to inne oczekiwania, problemy, inne możliwości. Form współpracy jest wiele, ale ich skuteczność zależ}⁷ od łudzi, którzy je stosują. Zatem oni powinni decydować

0    doborze tych form, bo tylko wtedy jest szansa na to, że z pojedynczych kontaktów stopniowo powstanie zintegrowany system oddziaływań nauczycieli i rodziców, wspierający wszechstronny rozwój dzieci.

Planowanie procesu współpracy z rodzicami to jedno z zadań nauczycielskich. Jest to m. in.: opracowanie programu zadań

1    prac, które mają być wykonane przez nauczyciela i rodziców w określonym czasie i porządku.

Do czynności, które nauczyciel podejmuje planując proces współdziałania z rodzicami należą:

-    opracowanie terminarza spotkań na dany rok szkolny,

-    przygotowanie propozycji tematów spotkań zbiorowych,

-    określenie zadań szczegółowych, w realizacji których niezbędna będzie pomoc ze strony rodziców.

Tadeusz Kotarbiński pisał: „Współdziałanie właściwe jest dopiero wtedy, kiedy cel jest wspólny”. Ten sam autor wyjaśnił, kiedy możemy mówić o wspólnocie celów - „wtedy, kiedy po to, by to było celem dla jednego, musi ono być celem dla drugiego”. Myślę, że rozpoczynając prace w nowym

j t. '    i    * J c ST    c

zespole dzieci wychowawca powinien zwrócić się do rodziców z pytaniem - jakie są ich oczekiwania wobec przyszłej współpracy i jak wyobrażają sobie ich realizację. Taka rozmowa może stanowić punkt wyjścia do określenia celów wspólnego działania. Pierwsze spotkania z rodzicami to także czas na prezentację wybranego przez nauczyciela programu nauczania, połączone z argumentacją. Podejmując czynności prowadzące do określenia celów i zakresu współpracy, trzeba pamiętać, że rodzice mają prawo do uczestnictwa w⁷ procesie przedszkolnej edukacji dzieci. Mogą więc i powinni dzielić się własnymi opiniami, oczekiwaniami, projektami. Nauczyciel tworzy okazję do wymiany poglądów, inicjuje dyskusje, kieruje ich przebiegiem oraz je zamyka. Z pewnością mile przyjęty zostanie gest w⁷ postaci kawy lub herbaty dla rodziców.

W czasie każdego spotkania z rodzicami nauczyciel omawia zagadnienia związane

j    CD    c

z kwestiami wychowawczymi, sprawami ogólnoprzedszkolnymi, aktualnie zgłaszanymi przez rodziców problemami, trudnościami lub pytaniami. Istotne jest też, moim zdaniem, zaprezentowanie rodzicom najpierw⁷ sukcesów⁷ ich pociech, a dopiero później trudności. Nauczyciel przygotowuje zasadnicze informacje, a później dba o zwięzły i przystępny ich przekaz.

Wychowanie w Przedszkolu