arteterapia0002

sposoby reakcji i zachowań. Forma ta pozwala na uwolnienie się od niepokojów i lepsze poznanie siebie.

-    TERAPIA ZA POMOCĄ SZTUK PLASTYCZNYCH - w terapii tej wykorzystywane jest malowanie pastelami, malarstwo pędzlem lub palcami, rysunek, rzadziej lepienie lepienie w glinie lub plastelinie, rzeźba, tkanina artystyczna, collage i inne. Wybranie określonej metody twórczej może być pierwszą wskazówką do rozwikłania problemu dziecka.

-    ESTETOTERAPIA - jest to terapia poprzez doznania estetyczne, kontakt z pięknym otoczeniem np. krajobrazem. Niewątpliwą zaletą estetoterapii jest możliwość dostosowania jej do indywidualnych potrzeb. Jest to terapia naturalna i bezpieczna, uspokajająca, pomagająca wypoczywać i regenerować siły.(Encyklopedia medycyny naturalnej).

-    SILWOTERAPIA - terapia poprzez zmysłowy kontakt z lasem czyli spacery po lesie z wykorzystaniem leczniczej siły drzew. Taki kontakt może być doskonalą inspiracją do działań artystycznych.

-    LUDOTERAPIA - inaczej zabawoterapia. Terapia przy pomocy gier i zabaw. Przynosi doskonale efekty, gdy łączymy ją z innymi formami arteterapii np. sztuki plastyczne, dramatoterapia. Podczas zajęć podopieczni są konstruktorami reguł, jak i uczestnikami gry. Tworzą świat, w którym mogą rządzić, wyrabiają umiejętność współżycia w grupie, przezwyciężają lęki, symbolicznie triumfują nad swoimi słabościami i trudnymi przeżyciami.

Aby rozpocząć zajęcia terapii przez sztukę, należy dokładnie poznać dziecko, jego stan emocjonalny i jego problemy. W czasie planowanych spotkań terapeutycznych dziecko powinno mieć możliwość:

-    wyrażania swoich potrzeb, emocji i zaistniałych trudnych sytuacji,

-    nawiązania niewerbalnego kontaktu z terapeutą, rówieśnikami,

-    uczestnictwa w aktywności grupy i współpracy z nią,

-    samodzielnego podejmowania decyzji i eksperymentowania,

-    swobodnej opowieści o tym, co je spotkało w domu, w szkole,

-    odreagowania i relaksu.

Dziecko w czasie zajęć może samo decydownć o doborze technik plastycznych , odpowiednich do swoich możliwości i czasu potrzebnego na wykonanie zadania. Proponowanie techniki plastyczne nie powinny być zbyt trudne, a aktywność plastyczna winna wyzwalać satysfakcję i radość.

Dzięki terapii przez sztukę, dzieci mogą bardziej poznać, uporządkować, wyrazić i zrozumieć własne emocje, odreagować w społecznie akceptowany sposób nadmierne napięcia emocjonalne, a także wyrazić dominujący swój nastrój. Terapeutyczne wyrażanie, określanie i poznawanie siebie i innych, może przebiegać podczas spotkań grupowych lub indywidualnych .

Bibliografia:

1.    M. Knapik, W.Sacher (2004): Sztuka w edukacji i terapii. Kraków. Impuls.

2.    W. Karolak (2000): Sztuka jako zabaws. Zabawa jako sztuka. Łódź. Wyd.PK Insza

3.    W. Karolak (2005): Rysunek w arteterapii. Łódź. Wyd. WSE-H.