Obraz0025

50

Na prawidłową pracą wałka decydujący wpływ wywierają wymiary 1₁,

[ 1₂ i L, przy czym tolerancja wymiaru L jest bardzo mała. Wymiaru 1 nie można bezpośrednio pomierzyć w warunkach produkcyjnych, a jedynie pośrednio według wymiaru r lub y. Aby określić jeden z tych wymiarów,technolog winien ustalić dla niego taką tolerancję, która pozwoliłaby zachować założoną przez konstruktora tolerancję wymiaru L. Rozwiązać to można w sposób następujący:

- jeśli zamiast wymiaru Ł postanowiono zadać wymiar x, to

i

^Ł. ” ^L mar “ ^L min’

lecz

^Ł mar ^{= 0,5} *1 mar ⁺    *2 mar ^{+ x} mar*

^Ł min ⁼ "H min ^{+    1}2 min ^{+ x} min*

skąd

^ći-^ó± + o.5( <y_Łi +ó_l2)

i ostatecznie mamy:

W przypadku drugim, gdy zamiast wymiaru L przyjmiemy wymiar y, to po podstawieniu i przekształceniach otrzymamy analogiczny wynik.

3.5. Bazowanie części w speojalnych uchwytach obróbkowych

Jak już wspomniano, dla prawidłowego ustalenia części w przestrzeni konieczne Jest związanie 6    3topni swobody przez 6 właś

ciwie dobranych punktów oporowych. Wiązanie stopni swobody odbywa się przez elementy ustalające uchwytu. Przykłady takich elementów przedstawiono na rys. 3,5., 3.6. i 3.7.

Poszczególne elementy wiążą następującą ilość stopni swobody:

a)    powierzchnia płaska, dwie wąskie płytki oporowe, dwa kołnierze wokół kołków ustalających (np. dla oparcia korbowodu) wiążą po 3 stopnie swobody, tzn, są równoznaczne z 3 punktami oporowymi,

b)    krótki kołek lub czop walcowy (długość od 2 do kilku milimetrów) oraz długi kołek lub czop ścięty wiążą po 2 stopnie swobody,

o) długi kołek lub czop walcowy wiąże 4 stopnie swobody, d) krótki kołek ścięty wiąże 1 stopień swobody,

•) długa pryzma wiąże 4 stopnie swobody, r) wąska pryzma wiąże 2 8topnie swobody,

K) wąski kołnierz wokół kołka wiąże 1 stopień swobody, h) szeroki kołnierz wokół kołka wiąże 3 stopnie swobody.