140
nuje się w celu zmniejszenia styku powierzchni rozwiertaka z powierzchnią otworu.
Rozwiertaki ręczne, ze względu na małą prędkość skrawania, wykonuje się ze stali narzędziowej stopowej, a w niektórych przypadkach, ze względów technologicznych, ze stali szybkotnącej.
Rozwiertaki stożkowe stosujemy do wykonywania otworów stożkowych (np. gniazd stożkowych Morse’a) o zbieżności 1:50, 1:30, 1:10, 1:5 i innych zbieżnościach nieznormalizowanych,
Rozwiertaki ręczne. Otwory stożkowe rozwiercane ręcznie o zbieżności 1:50 i 1:30 można wykonać rozwiertakiem wykańczakiem, a otwory o zbieżności 1:10-1:5 wykonuje się rozwiertakiem wstępnym, rozwiertakiem zdzierakiem i rozwiertakiem wykańczakiem (rys. 8.27).
Rys. 8.27. Rozwiertaki do otworów stożkowych ręczne: a) wstępny, b) wykańczak, c) zdzierak
Rozwiertaki do otworów stożkowych wstępne i zdzierała wykonuje się z łamaczami wiórów. Geometrię rozwiertaków stożkowych z łamaczami wiórów pokazano na rys. 8.28.
Kąt wierzchołkowy 2kt uzyskuje się dzięki zbieżności rozwiertaka. Kąt natarcia y0, w przypadku gdy ostrza są proste, jest równy zeru. W przypadku ostrzy śrubowych kąt y0 jest ujemny, a jego wartość jest zmienna na długości krawędzi skrawającej.
Rozwiertaki stożkowe maszynowe wykonuje się jako trzpieniowe i nasadzane. Kształt ostrzy jest taki sam jak w rozwiertakach ręcznych. Część roboczą rozwiertaków maszynowych wykonuje się ze stali szybkotnącej lub z węglików spiekanych.