Obraz0151

151

wania otworu lub cały zarys otworu zostanie wykonany jednym narzędziem (lub zespołem narzędzi) (rys. 9.5d).

Otwór wstępny przy przeciąganiu otworów wielokątnych może być styczny do zarysu wielokątnego (rys. 9.5e), przecinać obrabiany zarys (rys, 9.5f) lub mieć mniejszą średnicę od zarysu obrabianego (rys. 9.5g).

Przy przeciąganiu rowka wpustowego naddatek na obróbkę jest ograniczony z jednej strony zarysem rowka, z drugiej średnicą otworu wstępnego do (rys. 9.5h).

Rys, 9.5. Naddatki na przeciąganie otworów

Przy przeciąganiu powierzchni zewnętrznych powierzchnia półfabrykatu zazwyczaj jest surowa (odlew, odkuwka). W przypadku dużych naddatków stosuje się wstępne struganie lub frezowanie.

Naddatek na obróbkę może być skrawany w różny sposób, w zależności od kształtu i wzajemnego usytuowania ostrzy narzędzia:

-    przeciąganie z podziałem grubości naddatku (skrawanie cienkimi warstwami); każde ostrze skrawa całą szerokość naddatku, przy czym na każde ostrze przypada tylko pewna część całkowitej grubości naddatku (rys. 9.6a),

-    przeciąganie z podziałem szerokości naddatku (skrawanie warstwami cienkimi); każde ostrze skrawa całkowitą grubość naddatku, a szerokość warstwy skrawanej stanowi tylko pewną część szerokości naddatku (rys. 9.6b),

-    przeciąganie z równoczesnym podziałem szerokości i grubości naddatku (skrawanie warstwami grubymi) jest wynikiem ustawienia ostrzy w „szachownicy” lub ustawienia ukośnego (rys. 9.6c); stanowa ono kombinację dwoi poprzednich sposobów podziału naddatku.