154
W niektórych przypadkach przeciągania otworów w stali, aluminium, brązie, stopach łożyskowych daje się dodatkowo kilka tzw. ostrzy nagniatających, które zapewniają uzyskanie powierzchni bardzo gładkiej z połyskiem. Ponieważ ostrza nagniatające mają nieco większą średnicę od średnicy otworu, wywołując zgniot, powodują umocnienie warstwy wierzchniej, a także wzrost odporności na ścieranie. Liczba ostrzy nagniatających wynosi zazwyczaj 4-6. Znajdują się one na końcu przeciągacza. Stopniowanie ostrzy nagniatających przyjmuje się w granicach 0,0025-0,01 mm.
Ostrze przeciągacza, jak każdego innego narzędzia skrawającego, ma kąt natarcia y0 i kąt przyłożenia aD (rys. 9.8). Różnica a poziomów krawędzi skrawających sąsiednich zębów jest to grubość warstwy skrawanej przez jedno ostrze - odpowiednik posuwu przy innych metodach obróbki skrawaniem. Między kolejnymi ostrzami znajduje się rowek wiórowy o głębokości h.
a) b) c)
Rys. 9.8, Geometria ostrzy: a) 1,2- skrawających, 3 - wykańczających, p - podzialka między ostrzowa, b) ostrze wykańczające, c) ostrze nagniatające
W celu zapewnienia właściwego prowadzenia przeciągacza w otworze dobiera się podziałkę ostrzy w taki sposób, aby zapewniona była jednoczesna praca co najmniej kilku ostrzy. Podzialka międzyostrzowa zależy ponadto od długości powierzchni obrabianej, grubości warstwy skrawanej oraz kształtu wióra (wiór musi zmieścić się w przestrzeniach międzyostrzowych). Podziałka międzyostrzowa p jest określana doświadczalnie:
p = (1,25-1,5)^/l lub p - (2,2-2,7)h (9.3)
gdzie: 1 - długość powierzchni obrabianej, h - głębokość rowka wiórowego.