Obraz1
1

Politechnika Lubelska Katedra Automatyki i Metrologii

Rys. 10. Zasada pomiaru wartości maksymalnej prądu za pomocą transformatora powietrznego

Podstawiając do wzoru (25) napięcie U2    mierzone woltomierzem wartości średniej,

należy uwzględnić wpływ rezystancji i?2 rr uzwojenia wtórnego transformatora i rezystancji woltomierza R_v (podobnie jak w punkcie 2.5 ):

2 Tri

= E.

2 Tm

&

(26)

Z zależności (24), (25), (26) po przekształceniach otrzymuje się ostateczny wzór do obliczania f/_max dla charakterystyki magnesowania;

//

4fM_Dł_m

1 + -

R

■2Tr

R

(27)

Przy stosowaniu tego wzoru musi być znana indukcyjność wzajemna Md transformatora powietrznego. Można ją wyznaczyć doświadczalnie na podstawie charakterystyki ^2Trśr = f(/imax) transformatora (rys. 11). W tym celu należy wykonać kilka pomiarów wartości średniej napięcia indukowanego U2 _{Tr śr} przy sinusoidalnym prądzie magnesującym, którego wartość maksymalną/i_max uzyskuje się mierząc jego wartość skuteczną I\& i mnożąc ją przez współczynnik szczytu dla sinusoidy, równy -1,414.

Rys. i 1. Charakterystyka transformatora powietrznego

Z otrzymanych pomiarów wykreśla się w skali charakterystykę U2 u _sr = f(/imax), aproksymując ją linią prostą y=ax+b przechodzącą przez początek układu współrzędnych (gdyż dla /j_max = 0 na pewno U\Tr_5r ⁼ 0)- Z otrzymanego wykresu (rys. 11) odczytuje się współczynnik kierunkowy a prostej aproksymującej, w [V/A] (oczywiście wyraz wolny b=0). Przekształcając wzór (25) i uwzględniając (26) otrzymujemy wzór (28) na indukcyjność wzajemną Mq transformatora powietrznego, której wartość wykorzystujemy następnie do obliczeń według wzoru (27);

strona 1 7. -/ 7.1

Ćw. 17, Wyznaczanie stratności maimct.yczner