Szkolenie teoretyczne (czyli wykłady)
Ma na celu omówienie zagadnień teoretycznych, których znajomość jest niezbędna przy prowadzeniu pojazdu. Wiadomości z wykładów powinny znaleźć potwierdzenie w trakcie zajęć praktycznych.
Instruktor prowadzący cykl zajęć teoretycznych, powinien starannie przygotować się do realizacji każdego tematu, dobrać odpowiednie do poziomu osób szkolonych metody nauczania oraz wykorzystywać w procesie szkolenia właściwe środki techniczno-dydaktyczne ( podręcznik kierowcy B, pytania testowe ABT z komentarzem, podręczny kodeks drogowy, wszystko o znakach i sygnałach drogowych)
Sposób prowadzenia lekcji, jej treść, metody pracy instruktora i umiejętności szkolonych decydują o poziomie nauczania, wpływają dominująco na ich wyniki i umożliwiają instruktorowi osiągnięcie celów dydaktycznych.
Każda lekcja powinna przebiegać wg określonego planu przygotowanego wcześniej przez instruktora.
Głównymi elementami tego planu, a zarazem głównymi częściami jednostki lekcyjnej są:
A. Czynności wstępne (przygotowawcze), które instruktor przeznacza na kontrolę i pogłębienie wiadomości zdobytych na lekcji poprzedniej, podanie tematu i celu zajęć, przygotowanie i wprowadzenie szkolonych do nowej lekcji,
B. Czynności podstawowe (zajęcia właściwe) - rozwijające zagadnienia stanowiące treść nowego materiału nauczania,
C. Czynności końcowe, których zadaniem jest uporządkowanie i utrwalenie podanych wiadomości.
Rdzeniem lekcji są czynności podstawowe. Jest to najbardziej twórcza część jednostki lekcyjnej, w której koncentruje się największy wysiłek instruktora. Musi on tak dobrać treści, aby trafiały do szkolonych, a jednocześnie mogli oni dostrzec celowość stosowania ich w praktycznym kierowaniu pojazdem.
Musi starannie dobierać przykłady i środki ilustrujące przykłady.
Musi stwarzać takie sytuacje, aby szkoleni wyciągnęli właściwe wnioski, a treść nauczania nie budziła w nich żadnych wątpliwości.
Musi także dokonać takiego rozkładu poszczególnych zagadnień, aby jednostka lekcyjna mogła zmieścić się w wyznaczonym dla niej czasie, a on sam mógł wykorzystać ją w pełni.
Planując temat jednostki lekcyjnej i wyszczególnione w nim zagadnienia, cele (poznawczy i wychowawczy), które zamierza osiągnąć oraz czas, w którym ma się zmieścić, instruktor musi przestudiować i przemyśleć partię materiału oraz „dopasować” ją do zagadnień danej jednostki lekcyjnej.
Właściwa analiza materiału, racjonalne wyważenie i dobór treści pozwoli mu wybrać problematykę najistotniejszą dla każdego zagadnienia, unikając