obraz3 (2)

C.    Transport gazów: TRANSPORT TLENU: Cząsteczki 02 rozpuszczone w osoczu na drodze

. fizycznej, dyfundują przez otoczkę do erytrocytów i wiążą się z hemoglobiną tworząc hemoglobinę utlenowaną czyli oksyhemoglobinę. Krew zawierająca hemoglobinę wysyeona tlenem odpływa z płuc, kierując się przez zbiornik żylny płucny, lewy przedsionek sercą lewą komorę serca, zbiornik tętniczy duży do sieci naczyń włosowatych krążenia dużego. TRANSPORT C02: Cząsteczki C02 dyfundujące z tkanek do krwi rozpuszczają się w osoczu na zasadzie rozpuszczalności fizycznej i przenikają w tej postaci do wnętrza erytrocytów. C02 rozpuszczony w osoczu i znajdujący się w erytrocytach wiąże się z grupami aminowymi aminokwasów, z których zbudowane są białka osocza i hemoglobina.

D.    Dyfuzja gazów w tkankach: Krew tętnicza dopływająca do wszystkich tkanek Ma większą prężność 02 i mniej sząC02 w porównaniu z odpływającą krwią żylną. Zgodnie z gradientem prężności, uwolniony z hemoglobiny tlen dyfunduje do komórek, C02 zaś dyfimduje w kierunku przeciwnym z komórek osocza. Cząsteczki 02 uwolnione z hemoglobiny przechodzą przez otoczkę erytrocytów do osocza, następnie przez komórki śródbłonkowe naczyń włosowatych do płynu międzykomórkowego i dopiero z tego płynu dyfundują przez błonę komórek do poszczególnych tkanek

ODDYCHANIE WEWNĘTRZNE:

Cząsteczki 02 dyfundujące do wnętrza komórek wychwytywane są przez mitochondria. W obrębie błony zewnętrznej mitochondriów znajdują się wszystkie enzymy cyklu Krebsa, na błonie wewnętrznej zaś enzymy łańcucha oddechowego. Metabolity heksoz, aminokwasów i kwasów tłuszczowych z cyklu Krebsa utlenowane są do C02 i H2o z jednoczesnym uwolnieniem wolnych atomów wodoru. Enzymy łańcucha oddechowego przenoszą atomy wodom na tlen. W procesie tym powstaje woda.

Glikoliza beztlenowa Glikoliza tlenowa

Transport 02 i €02 zjpłuc do tkanek. Krzywa dysocjacji oksyhenioglobmy. Wpływ wysiłku

do 02 iC02.

TRANSPORT TLENU: Cząsteczki 02 rozpuszczone w osoczu na drodze fizycznej, dyfundują przez otoczkę do erytrocytów i wiążą się z hemoglobiną tworząc hemoglobinę utlenowaną czyli oksyhemoglobinę. Krew zawierająca hemoglobinę wysyeona tlenem odpływa z płuc, kierując się przez zbiornik żylny płucny, lewy przedsionek sercą lewą komorę serca, zbiornik tętniczy duży do sieci naczyń włosowatych krążenia dużego.

TRANSPORT C02$Cząsteczki C02 dyfundujące z tkanek do krwi rozpuszczają się w osoczu na zasadzie rozpuszczalności fizycznej i przenikają w tej postaci do wnętrza erytrocytów. C02 rozpuszczony w osoczu i znajdujący się w erytrocytach wiąże się z grupami aminowymi aminokwasów, z których zbudowane są białka osocza i hemoglobina.    ^>

KRZYWA DYSOCJACJI OKSYHEMOGLOBINY:

Hemoglobina ma zdolność wiązania tlenu w sposób odwracalny, zależny od ciśnienia parcjalnego tego gazu. Podłączenie pierwszej cząsteczki tlenu do podjednostki alfa hemu wywiera wpływ na szybkość wiązania tego gazu przez pozostałe podjednostki. Zjawisko to nosi nazwę interakcji układów hemowych. Ze względu na różnicę szybkości, z jaką poszczególne układy hemowe hemoglobiny reagują z tlenem, krzywa zależności stopnia wysycenia hemoglobiny tlenem od jego ciśnienia parcjalnego ma kształt sigmoidalny. Przebieg krzywej dysocjacji oksyhemoglobiny w kształcie litery S oznaczą że obniżenie prężności 02 powoduje tylko znikome zmniejszenie wysycenia krwi tlenem, co utrzymuje należyty transport 02 w stanach hipoksji (niewystarczającego utlenowania tkanek). Natomiast środkowy, stromy odcinek krzywej dysocjacji, wskazuje na łatwe uwalnianie dużej objętości tlenu na poziomie tkane przy niewielkich różnicach prężności 02 we krwi i tkankach.