4.2.6. Pinocytoza
Pinocytoza jest jedynym rodzajem transportu, w którym cząsteczki nie muszą znajdować się w roztworze. Mechanizm tego transportu przedstawiono na ryc. 4.10. Cząsteczki ciała stałego lub kropelki tłuszczu zostają „wciągnięte” przez błonę i oddane po jej drugiej stronie. W pewnym sensie
Ryc. 4.10. Schemat transportu na drodze pinocytozy
przypomina to fagocytozę bakterii przez krwinki białe. W ten sposób przenoszone są witaminy A, D, E, K, jaja pasożytów, skrobia, tworzywa sztuczne, włosy, ferrytyna i insulina u niemowląt.
Zasadniczą rolę w procesie wchłaniania substancji leczniczych odgrywa lipidowa część błony komórkowej oraz kwasowość środowiska wodnego. Fakt ten znalazł odbicie w konstrukcji modeli do badania procesu wchłaniania in vitro. Modele te możemy podzielić zasadniczo na 2 typy, w zależności od stosowanych błon:
1. Modele z ciekłą fazą lipidową, w których błonę stanowi powierzchnia zetknięcia fazy organicznej z fazą wodną.
2. Modele ze stałymi błonami.
Ogólna zasada budowy modeli pierwszego typu polega na skonstruowaniu układu, w którym 2 fazy wodne oddzielone od siebie w kompart-mentach A i C połączone są ciekłą fazą organiczną. Na tej zasadzie zbudowane są modele Doluisio i Swintoskiego, Perrina i wsp. (ryc. 4.11). Kom-60 Zarys biofarmacji
Ryc. 4.11. Modele z ciekłą fazą lipidową do badania procesu wchłaniania in vitro: a — model Doluisio i Swintoskiego, b — model Perrina, c — model Robertsona
T
k-i
B eJ | |
A _«- | |
partment A stanowi roztwór leku w buforze naśladującym pH przewodu pokarmowego, kompartment C bufor o pH 7,4 naśladujący krew. Fazę B stanowi rozpuszczalnik organiczny.
Oznaczając stężenia substancji leczniczej w poszczególnych fazach przez A> B> C, procesy przenoszenia substancji w modelach tego typu można przedstawić równaniem:
kx ko A^=±B^=±C
k_i
k-2
(4.17)
w którym:
kj i ko — stale szybkości dla procesów przenoszenia substancji leczniczej od A do B i od B do C.
k_j i k_, — stałe szybkości dla procesów zachodzących w kierunkach przeciwnych.
Przyjmując, że przenoszenie substancji leczniczych jest reakcją I rzędu, jej szybkość można opisać następującymi równaniami:
d B
V
d A Adt
= -y^A + Fek-iB
V-~ = + Fak- iB - yDk2B -| Fck_2C
„ dC
Ćdt
(4.18)
(4.19)
(4.20)
w których:
Va> Vb i Vc — objętości poszczególnych kompartmentów.
Wchłanianie substancji leczniczej 61