KAZUS 138
Zawarto konterakt realny depositum . Cassius nie mógł użyć amfory gdyż popełniał furtum usus . Nie tylko nie mógł domagać się odszkodowania za wylane wino ale Brutus miał przeciw nie mu actio furti nec manifesti .
KAZUS 139
Był to kontrakt realny - commodatum i Aurelius był zobowiązany użyczyć rzecz sprawną ( odpowiadał za dolus i culpa laia - grube niedbalstwo - staranność jaką się wymaga od każdego człowieka - tutaj winien sprawdzić czy amfora nie jest dziurawa ). Flavius miał więc actio commodati contraria .
KAZUS 140
Ponieważ Cassius używał muła nie zgodnie z jego naturalnym przeznaczeniem (eksploatował go ponad miarę ) popełnił furtum usus . Ponieważ zwierzę padło może zastosować dwie skargi , penalną actio furti nec manifesti , in duplum oraz odszkodowawczą actio commodati directa o oddanie rzeczy w nie pogorszonym stanie lub wypłacenie odszkodowania .
KAZUS 141
patrz 136
KAZUS 142
Prokulianie twierdzili, że cena ( pretium )może być ustalona jedynie w pieniądzu ( ta koncepcja zwyciężyła ) . W naszym przypadku mamy jedynie do czynienia z nienazwanym kontraktem permutatio rerum z grupy do ut des . Początkowo były one niezaskarżalne , później chroniono za pomocą actio prescriptis verbis o wykonanie świadczenia lub wypłacenie odszkodowania . W okresie działania szkoły Prokulianów można było jedynie skarżyć o bezpodstawne wzbogacenie za pomocą conditio ob rem dati lub conditio causa data causa non secuta .
KAZUS 143
Sabinianie uważali , że pretium może być ustalone nie tylko w pieniądzach , a więc Titusowi przysługuje actio empti o wydanie konia .
KAZUS 144
Cena musi być ustalona Jest to essentialia negoti kontraktu konsensualnego emptio - venditio . Prokulus dopuszczał aby cenę ustaliła os. 3 - rzeczoznawca ale w tym przypadku nic takiego nie miało miejsca więc kontrakt nie został zawarty .
KAZUS 145
Mamy tu emptio rei sperate ( rzeczy , która ma dopiero powstać ) ale nie ustalono ceny więc czynność nie ważna KAZUS 146 patrz 142 i 143 KAZUS 147
Cena nie może być losowa , musi być ściśle ustalona .
KAZUS 148
Jeśli rzecz oznaczona indywidualnie przed jej wydaniem ulegnie zniszczeniu lub pogorszeniu bez winy sprzedawcy kupujący ponosił konsekwencje ( zasada periculum est emptoris )
KAZUS 149