KAZUS 138
Zawarto konterakt realny depositum . Cassius nie mógł użyć amfory gdyż popełnia! furtum usus . Nie tylko nie mógł domagać się odszkodowania za wylane winc ale Brutus miał przeciw nie mu actio furti nec manifest!.
KAZUS 139
Był to kontrakt realny - commodatuin i Aurelius był zobowiązany uzyczyć rzecz sprawną (odpowiada! dolus i culpa lata - grube niedbalstwo - staranność jaką sic wymaga od każdego człowieka - tutaj winien sprawdzić czy amfora nie jest dziurawa ). Flavius miał wiec actio commodati contraria.
KAZUS 140
Ponieważ Cassius używał muła nic zgodnie z jego naturalnym przeznaczeniem (eksploatował go ponad miarę ) popełnił furtum usus . Ponieważ zwierzę padło może zastosować dwie skargi, penalną actio furti nec manife.sti, in dupluir. oraz odszkodowawczą actio commodati directa o oddanie rzeczy w nic pogorszonym stanie lub wypłacenie odszkodowania.
KAZUS 141
patrz 136
KAZUS 142
Prokulianic twierdzili, żc cena ( pretium )moźe być ustalona jedynie w pieniądzu (ta koncepcja zwyciężyła). W naszym przypadku mamy jedynie do czynienia z nienazwanym kontraktem permutatio rerum z grupy do ut des . Początkowo były one niezaskarżalnc , później chroniono za pomocą actio prescriptis verbis o wykonanie świadczenia lub wypłacenie odszkodowania . W okresie działania szkoły Prokuiianów możno było jedynie skarżyć o bezpodstawne wzbogacenie za pomocą conditio ob rem dati lub conditio causa data causa non secuta.
KAZUS 143
Sabir.ianie uważali, żc pretium może być ustalone nie tylko w pieniądzach , a więc Titusowi przysługuje actio empti o wydanie konia .
KAZUS 144
Cena musi być ustalona, jes: to essentialia negoti kontraktu konscnsualnego emptio - venditio . Prokulus dopuszczał aby cenę ustaliła os. 3 - rzeczoznawca ale w tym przypadku r.ic takiego nie miało miejsca więc kontrakt nie został zawarły .
KAZUS 145
Mamy tu emptio rei sperate (rzeczy, która ma dopiero powstać ) ale nic ustalono ceny więc czynność nie ważjia KAZUS 146 patrz 142 i 143 KAZUS 147
Cena nie może być losowa , musi być ściśle ustalona .
KAZUS 143
Jeśli rzecz oznaczona indywidualnie przed jej wydaniem ilegnie zniszczeniu lub pogorszeniu bez winy sprzedawcy kupujący ponosił konsekwencje ( zasada periculum est emptoris )
KAZUS 149