KAZUS 13 ?
Żona ma prawo żądać zwrotu posagu za pomocą skargi pretoiskiej actio rei uxoriąc. Niewolnik jako posag wan był swoją cenę + wartość testamentu Luciusa którego był spadkobiercą - o tc pieniądze może skarżyć żona byłego męża . Mąż dostając niewolnika stał się spadkobiercą Luciusa (gdyż niewolnik nie może niczego nabywać z testamentu - nabywa jego właściciel) później niewolnik otrzymał kolejny spadek ( w trakcie trwania małżeństwa ) od Titiusa który rówr.icż przeszedł na właściciela Drugi spadek będzie pożytkiem z niewolnika du którego żona nie ma praw . Do tego jeszcze mąż mógł odtrącić część posagu < 0,5 (ius retencionis np. na wychowanie dzieci jeśli rozwód był zawiniony przez zonę)
KAZUS 14
Livia może domagać się zwrotu posagu za pomacą skargi pretoiskiej actio rei uxoriac . Jest to skarga dobrej wiary , a nadto Comeliuscwi przysługuje prawo retencji części posagu bo rozwód hyc zawiniony przez żonę (nic więcej jednak niż połowę )
KAZUS 15
Po śmierci Marcusa Paulus staje się osobą sui iuris ale nie nabiera patria potestas nad swoją córką lulią która staje się sui iuris . Będąc adoptowany przez Titusa zerwał z rodziną. Gdy go Marcus z powrotem adoptował Paulus zajął miejsce agnatycznego brata w stosunku do Iulii.
KAZUS 17
Tutor zarządza majątkiem pupila w tym może nabywać pewne rzeczy do majątku pupila. Jeśli opiekun kupił niewolnika za pieniądze pupila domniemywa się , że uczynił to w celu wykonania obowiązków wynikających z opieki. Jednakże tutor jest zastępcą pośrednim , a więc wszystkie czynności wykonuje w swoim imieniu . Niewolnik stanie się własnością tutora ale posiadanie nabywa pupil (tutor staje się wyjątkowo zastępcą bezpośrednim ) i może niewolnika zasiedzieć (nabyć własność ).
KAZUS 18
Aulus ma zdolność do czynności przysparzających . Umowa kupna jest jednocześnie przysparzająca i umniejszająca . W przypadku kupna przez Aulusa konia bez zgody tutora (interpositio auctoritatis tutoris ) sprzedający musi wydać konia ale Aulus nic musi zapłacić (czynność kulejąca - negotium claudicans) Sprzedający może domagać się zwrotu pieniędzy za konia jedynie na mocy skargi o bezpodstawne wzbogacenie się pupila lub jeśli pupil zatwierdził umowę po dojściu do dojrzałości (retihabitio ).
KAZUS19
Niewolnik Seius zaciągnął pożyczkę na polecenie Seaiusa . Odpowiadałby za zaciągniętą pożyczkę ale jest nieletniego i uczynił to bez zgody tutora . Czynność będzie kulejąca bowiem Scxtus może pieniądze przyjąć ale nie musi ich zwracać . Gaius występując z actio quod iussu o zwrot pożyczki zaciągniętej przez niewolnika na polecenie właściciela przegra Mógłby domagać się zwrotu pieniędzy jedynie na podstawie skargi o bezpodstawne wzbogacenie.
KAZUS 20
Pupil nic może dokonywać czynności umniejszających , a więc pożyczka jest nie ważna i tutor ma prawo wytoczyć przeciwko Indusowi rei vindicatio .
KAZUS 21
Pupil mógł przyjąć pieniądze ale nic mógł pozbyć się wierzytelności. Opiekun może jmzwać dłużnika Luciusa o zwrot pieniędzy i ten będzie musiał zapłacić jeszcze raz ( ale może domagać się zwrotu tych pieniędzy -bezpodstawne wzbogacenie się ) albo dostanie od pretora exceptio i nie będzie musiał płacić .
KAZUS 22