to, że zawarte w niej motywy czy tematy nie budzą dzieckiem wielką przewagę, dominacja ich może śię w nim w tym momencie życia istotnego oddźwięku Wydać dziecku zupełnie już bezgraniczna — a przez to Wobec tego lepiej opowiedzieć mu następnego wieczorufe^fe$ferukcyjna — jeśli mieliby om odczytywać jego myś-inną baśń. Wkrótce okaże ono, jaka opowieść fsiedzieć o jego uczuciach, zanim ono samo zacznie
niego ważne znaczenie — czy to przez sposób, w jakilpjKinleh sobie zdawać sprawę.
będzie bezpośrednio reagowało, czy też prosząc o poJ|\' Nadto, wyjaśnianie dziecku, dlaczego dana baśń jest wtarzanie opowieści. Jeśli okoliczności będą pomyślne® dla niego zajmująca — niszczy wywoływany przez nią żywe uczucia, jakie wobec danej baśni przejawi dziec«; urok, który w znacznej mierze wiąże się z tym, że ko, okażą się zaraźliwe dla rodziców, którzy przywiązy® dziecko tylko częściowo wie, dlaczego baśń tak je urze-wać będą do niej wagę choćby z tej racji, że jest ważą® ka. A kiedy baśń traci zdolność oczarowywania, zatra-dla dziecka. W końcu nadejdzie moment, kiedy dzieckjB>u również moc wspomagania dziecka w jego zmaga -wyzyska już maksymalnie ulubioną opowieść lub 1i ach z problemem, który w jego odczuciu nadaje da-istotniejsze staną się dla niego odmienne problemyHSu j baśni główne znaczenie. Interpretacje dokonywane które znajdą lepszy wyraz w innej baśni. Dziecko moż®||>rzez dorosłych, mimo że mogą być bardzo trafne, wówczas utracić na pewien czas zainteresowanie dłłgggrabiąją dziecko z poczucia, że samodzielnie, przez danej baśni i zwrócić się ku opowieści innego rodzajdłalyslokrotne wysłuchiwanie baśni i przemyśliwanie nad Dobrze jest w wyborze opowiadanych baśni kierowaHpa. -stawiło pomyślnie czoło pewnej trudnej sytuacji / się zawsze wskazówkami, jakie daje dziecko. apjjitffffiętrznei. Osiągamy dojrzałość, znajdujemy sens
Nawet jeśli matka czy ojciec trafnie domyślają i wewnętrzne poczucie bezpieczeństwa — do-
dlaczego dziecko reaguje na daną baśń zaangażowanie^®}0(k4(f:W podmiotowy sposób do rozumienia i rozwią-emocjonalnym, lepiej zrobią, jeżeli wiedzy tej dziecl®f^fe|ińą osobistych problemów, a nie przez to, że inni nie będą przekazywać. Najistotniejsze doświadczena^p-g>,»je Wyjaśnią.
i reakcje małego dziecka mają w przeważającej mierJflp Mbtywy baśniowe to nie symptomy neurotyczne — charakter przedświadomy i takimi też winny pozosta®^ipi ■,Winno się rozpoznać racjonalnie, aby móc się zanim dziecko zyska z wiekiem możność lepszel^ft|;fe^»- lepiej uwolnić. Dziecko przeżywa te motywy ich rozumienia. Interpretowanie cudzych myśli nieśwui^M^tidowne, bo czuje, że zrozumiane są i docenione domych, uświadamianie tego, cp dana osoba pragr®l«|i»^|ębsze uczucia, nadzieje i lęki, których przy zachować w sferze przedświadomej, jest zawsze wywleka się na światło i których nie bada
dyskrecją, cóż dopięto w przypadku dziecka. Dwie r^^^K|bna mu jeszcze, surowa racjonalność. Baśnie ćzy są dla niego równie ważne: poczucie, że życie dziecka i wnoszą w nie atmosferę
dzielą jego uczucia, skoro lubią tę samą baśń, właśnie dlatego, że dziecko nie bardzo wie,
poczucie, że zanim ono samo nie odkryje im swy^Łj^feię dzieje, że opowieści te mają dla niego tyle najgłębszych myśli, pozostaną one rodzicom niezna^mtjfe;^"-. ■
Jeśli ojciec czy matka okazują, że o myślach tych w®^tdejsza książka została napisana po to, aby pomóc dzą, uniemożliwia to dziecku ofiarowanie im niezwyffl^^^Ł; a zwłaszcza tym, którzy opiekują się dziećmi, cennego daru, jakim jest podzielenie się swą pryw^^fe^lniejt^f^n zrozumieniu, jaką wartość mają takie nością, podzielenie się sferą wewnętrzną: najbardaHHB^^it już wspomniałem, baśnie interpretować tajemną. Na domiar, skoro i tak rodzice mają ■ bardzo wielu punktów widzenia, a nie tylko
63
62