kazusy004

KAZUS 45

patrz 44 drugi wariant KAZUS 46

patrz 42 144 - może domagać się na mocy actio institutoria tylko 30 sestersów KAZUS 47

f iberius odpowie z tytułu deliktu popełnionego prze/, swego syna - zniszczenie rzeczy (odpowiedzialność noksalna za czyny alieni iuris odpowiada zwierzchnik familijny). Może zapłacić wartość zabitego niewolnika lub wydać przez mancypację syna aby Gaius go ukarał ( roxae datio ). Gaius ma skargę in personam -actio noxalis ex lege aąuilia .

KAZUS 49

• patrz 47- Medea kupiona przez niewolnika Erosa stawała się własnościąTitiusa który ponosił za nią odpowiedzialność .

KAZUS 50

Musiałby wytaczać skargę przeciwko samemu sobie ( niemożliwe ) gdyż odpowiedzialność noksalna podąża za sprawcą (odpowiada ten kto jest właścicielem w momencie litis ccmestatio).

KAZUS 51

Odpowiedzialność ponosi wyzwoleniec samodzielnie .

KAZUS 55

Własność i posiadanie może nabyć przez niewolnika właściciel i posiadacz w dobrej wierze .

Marcus został posiadaczem niewolnika w dobrej wierze Titius jest zaś nadal właścicielem gdyż wydał go nie formalnie (ćupłcx dominium ) . Legat zapisany niewolnikowi jest pożytkiem z tego niewolnika , a więc należy oo. do posiadacza w dobrej wierze od razu ( tiructus separatio).

KAZUS 56 •

Septimus może nadal wykonywać użytkowanie . Ususfruktus zaliczane było do służebności osobistych . Było to prawo na rzeczy *.011263, przysługiwało indywidualnie określonej osobie najdłużej aż do śmierci tej osoby niezależnie kto był właścicielem rzeczy (właściciel miał tylko nuda properitas). Jeśli Marcus odebrał posiadanie Scptimiusowi będzie on mógł on użyć vindicatio semtutis lub actio confcssona ( cbic in rem )

KAZUS 58

Ojciec Gaiusa wziął w użytkowanie od Titiusa niewolnika . Gdy zmarł, Gaius działając w dobrej wierze ( byt przekonany, żc wszyscy niewolnicy należeli do ojca) przeniósł własność niewolnika na Meaviusa (nie popełnił kradzieży ) . Macvius nabył possesio ad usucapionem ( do kupi! od nieuprawnionej osoby , ale rzecz nadawała się do zasiedzenia i była dobra wiara). Minął rok ( upłynął czas potrzebny do zasiedzenia ) Titus zauważył swojego niewolnika i zabrał go . Maevius może wystąpić z rei vindicatio przeci wko Titusowi. Jeśli by termin nie minął to Maeviu$ mógłby wystąpić z actio Publiciana ale przegrałby gdyż jest to ochrona względna (nie działa przeciwko właścicielowi). Mógłby skarżyć Gaiusa o bezpodstawne wzbogacenie się .

KAZUS 59

Lucius nabył służebność przez zasiedzenie ( wyłączyła tę możliwość dopiero LexSćribóńiaok: 27 p.n.e.) ponieważ służebność gruntowa jaką była pccoris ad aquam adpulsus była związana z gruntem - przechodz.iła ; kolejnych jego właścicieli. Śmierć Vanulciusa nic powodowała wygaśnięcia służebności ( gasła na skutek zrzeczenia , zbiegu w jecnym ręku praw własności gruntu służebnego i wladnąccgo , non usus ). Lucius mógł wytoczyć przeciwko nowemu właścicielowi actio oonfessoria (jjkuicczna erga omnes . in rem )