1 Układ oddechowy |<»l systemem kolejno ł07^|W4,.c .
ODonyCh woreczkami pęcherzykowymi > Wę fi» raiU(V
*) LlMc kok*|nc rozgałęzienie określane jest jako gen*,*.
b) początkowe gemfdcic do 1t> generacji wtączn* -przewodząca
c) generacje od 17 do 19 twory* strefę przejściową, d> generacje od 20 do 23 tworzą strefę oddechową.
2 Oddycłunie jest to proce* wymiany gazów pomiędzy organum** cym środowiskiem
3 Pojedynczy cykl oddechowy składa się z dwu faz - wdechu i
a) wdech jest ta/a c/yrvn< porwrwał pojawia wę * konwkwm^**
mięśni wdechowych.
b) wydech |«t faz* bierną ponieważ jsoiawia «c w nattHMw&
mięśni wdechowych WWfle
14 Układ oddechowy stwarza dwojakiego rodzaju opory plteclW|l_
MC ruchowi powietrza do > z pęcherzyka - opór sprężysty i ojg '***
a) opór roespręźysty pojawia s.ę w drogach oddechowych głównie
tarem cząsteczek powietrza w czas** przepływu powietrza z aimoriT*! pęcherzyków pkjcnych iwdecht i w czawe przepływupowrHraapISJ ków płucnych do atmosfery Iwydech), wielkość tegooporudetemin^/' jest promień rem dróg oddechowych, b) opór sprężysty stwarzaj* zarówno uh- refrakcji płuc jłkupręZyuek*®, klatki p**r*iowe|. m.arą tego opooi jest podatność! płuc , podatność kt& tm piersiowej
■ 5. Sdy refrakcji płuc wywołuj* tendencję pęcherzyków płucnych do I t<. ZTÓc*em vł refrakcji phu jest napięć** spręży** toany ptdwjyła, I płucnych oraz napięta* powierzchniowe.
■ b Czynnikiem zapobiegającym zapadaniu się pęcherzyków płucnydt *s I sunaktant. surfaktant zmniejsza napięcie powierzchniowe ptdetnto. I płucnych
■ 7 Zapis objętości i pojemności płuc nazywa są* spirogramwn S H Neurony odpowiedzialne za generowanie rytmu oddechowej *** [ zowane są w obrębie pnia mózgu i noszą narwę kompleksu oddechowy I pnta mózgu
■ 9 istniej* dwa typy regulacji oddychania - nerwowa . themczna
ai regulacja nerwowa zapoczątkowywana jest w mechanoreceptondiłkr starcza do kompleksu oddechowego pnia mózgu informacje u w> układu oddechowego-
■ b) regulac|a chemiczna zajsoczątkowywana jest w rhciweupro*
i dostarcza do kompleksu oddechowego pnu mózgu wfomwejrop* noici tlenu i dwutlenku węgla wt? krwi oraz stężeniu jonów wod*r
wych
_ jjn uklmlu oddechowego w czasie wysiłku należy zapewnienie odpow »ed-to do potrzeb dopływu tlenu do krwi. wydalanie dwutlenku węgla po-•sUHicf0 " PłoceMch u,lcTlumu l,r»7 zapobieganie nadmiernemu obniżeniu Jh Inn (kwasicy).
Wymiana gazowa /uchodzącą w płucach uzależniona jest od różnicy pomiędzy ciśnieniem parcjalnym O.. i CO: w powietrzu znajdującym Hę w pęcherzykach płucnych a prężnością tych gazów we krwi przepływającej przez naczyniu włosowate, oplatające pęcherzyki. W spoczynku ciśnienie parcjalne tlenu (P*0:) w' pęcherzykach płucnych wynosi około 100 mm Hg, a prężność tlenu we kiwi dopływającej do płuc 40-45 mm Hg. różnica wynosi więc 55-6$ mm Hg Na każdy mm Hg różnicy ciśnień transportowane jest z pęcherzyków do krwi około 20 ml O. w ciągu minuty (pojemność dyfuzyjna płuc dla tlenu) W c/.uie wysiłku mięśniowego pojemność dyfuzyjna płuc dla tlenu wzrastać może do X>-40 ml min mm Hg. ponieważ zwiększa się przepływ krwi prze/ szczytowe fragmenty płuc. które w spoczynku, w pozycji siedzącej lub stojącej, wj słabo ukrwione
W czasie intensywnego wysiłku prężność tlenu we krwi żylnęj odpływającej z pracujących mięśni do prawego przedsionka serca i następnie transportowanej do płuc może obniżyć się do 15-16 mm Hg. natomiast we krwi odpływającej z płuc do lew ego przedsionka w ynosi ona zw ykle około 95 mm Hg. co odpowiada wysyceniu hemoglobiny w 98%. Ciśnienie parcjalne tłenu we krwi tętniczej u ludzi zdrowych jest więc w c/asic wysiłku prawie tukie sarno, jak w spoczynku. Wyjątek stanowią wysokiej klasy sportowcy, pokonujący hard/o duże obciążenia, u których może jednak dochodzić do obniżenia się prężności tlenu we krwi tętniczej nawet do 7« mm Hg (wysyeenie hemoglobiny 90*.) Obniżenie prężności tlenu we krwi tętniczej może być tez spowodowane niskim ciśnieniem parcjalnym tlenu w powietrzu atmosferycznym, np. w warunkach wysokogórskich
Utrzymywanie prę/nosci tlenu we krwi tętniczej w czasie wysiłku na prawie mc/mienionym poziomic w stosunku do spoczynku jest wykładnikiem przystosowania funkcji układu oddechowego (wcntylucji pęcherzykowej) i układu krążenia (przepływu krwi przez płucu) do zapotrzebowania na tlen
Ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla w spoczynku wynosi w pęcherzykach płucn)chokolo40mm Hg. a prężność dw utlenku węgla we krwi dopły wającej do płuc - około 45 mm Hg. Ta niewielka różnica wysturcza. aby utrzymywać
261