Obraz

Światło jest to ta część promieniowania elektromagnetycznego, które ma właściwości pobudzające receptor wzroku. Światło białe - jest to światło zawierające wszystkie długości fali w odpowiednich proporcjach. Przyjmuje sie 6 głównych barw, które przechodzą płynnie jedna w drugą: fioletowa (38$ - 430 nm), niebieska (430 - 490 nm), zielona (490 - 550 nm), żółta (550 - 590 nm), pomarańczowa (590 - 630 nm), czerwona (630 - ^g^m). Wprowadzono kilka określeń dla barw:

•    za podstawowe przyjmuje się trzy barwy: niebieską, zieloną i czerwoną, można z nich otrzymać każdą dowolną, istniejącą barwę, przez proporcjonalne ich dodanie (tzw. zjawisko addytywności barw),

•    za psychologiczne przyjmuje się: czerwoną, zieloną, żółtą i niebieską,

•    za barwy dopełniające: białą i czarną, pomiędzy nimi jest cały odcień szarości,

•    za zasadnicze barwy przedmiotów przyjmuje się: żółtą, niebieską, czerwoną i zieloną.

Do naszych oczu dochodzą promienie:

•    pochodzące bezpośrednio od ciał świecących,

•    odbite od powierzchni przeszkód,

Obrazy widzimy dzięki światłu odbitemu. Np., przedmioty niebieskie odbijają barwę niebieską a pochłaniają światło żółte (zielone + czerwone). Ciała doskonale czarne mają współczynnik pochłaniania a = 1; białe mają współczynnik odbicia r = 1; przeźroczyste mają współczynnik przechodzenia t = 1.

Barwę charakteryzują następujące cechy:

•    ton, który stanowi o różnicy jakościowej,

•    jasność, zależna od natężenia światła,.

•    nasycenie, czyli odstępstwo od bieli,

•    czystość, czyli odstępstwo od czerni.

Każdy barwnik powoduje usunięcie ze światła fal o pewnych długościach, czyli podlega prawu pochłaniania. Zjawisko mieszania barw poprzez ich odejmowanie nosi nazwę substrakcji, które jest przeciwieństwem zjawiska addytywności.