Obraz2

Widok jest to rzut prostokątny przedstawiający widoczną część przedmiotu, a także - w miarę potrzeby - jego zarysy niewidoczne. Częstym rodzajem widoku jest elewacja.

Elewacja - to rzut prostokątny budynku na płaszczyznę pionową stanowiący przedstawienie widoku zewnętrznego (przykład - na rys. 1 -4).

W kreśleniu rzutów, przekrojów i elewacji niezwykle ważny jest dobór grubości linii zgodnie z tabelą 4-2 i z poniższymi zasadami.

•    Obrysy elementów w przekroju, przez które tniemy, rysuje się zwykle linią grubszą niż elementy w widoku. Jest to linia ciągła gruba lub linia ciągła bardzo gruba.

•    Elementy w widoku (także te na przekrojach, przez które nie przechodzi płaszczyzna przekroju) rysuje się linią ciągłą cienką lub grubą w zależności od grubości linii przyjętej do rysowania przekroju.

•    Aby ułatwić rozróżnienie na rysunku elementów przedstawionych w przekroju i widoku, można nie tylko różnicować grubości odpowiednich linii, lecz także zastosować różnego rodzaju kreskowanie. Zwykle dobiera się kreskowanie symbolizujące materiał, z którego element jest lub ma być wykonany (zgodnie z PN-B-01030:2000) albo stosuje się zróżnicowane cieniowanie powierzchni elementu w przekroju.

•    Granice różnych materiałów w widoku należy rysować linią ciągłą cienką (najczęściej) lub grubą.

•    Wzorów na materiałach (takich jak np. parkiet lub terakota) zwykle nie przedstawia się na rysunkach.

4.2.4. Oznaczenia na rysunkach

Zgodnie z PN-B-01025:2004 stosuje się trzy rodzaje oznaczeń graficznych (umowne, uproszczone i dokładne), dobierając je w zależności od skali rysunku (tab. 4-4). Część oznaczeń opisanych w dalszej części rozdziału można rysować jednakowo niezależnie od skali rysunku. Takie oznaczenia nie będą miały przypisanej żadnej skali.

Oznaczenia graficzne materiałów budowlanych. Elementy obiektu budowlanego pokazane w przekrojach (na rzutach i przekrojach) na rysunkach w skali 1 : 100 lub większej powinny zawierać oznaczenie materiałów, z których mają być wykonane. Oznaczenia materiałów budowlanych zawiera

PN-B-01030:2000, według której sporządzono tabelę 4-5. Przykład zastosowania oznaczeń z tej tabeli przedstawiono na ry sunku 4-8.

Tabela 4 4

Rodzaje oznaczeń graficznych

Rodzaj oznaczeń	Przedstawienie	Skala rysunku
Umowne	Podstawowe części obiektu oraz ich lokalizacja, funkcja i powiązania z innymi elementami. Stosuje się je na rysunkach projektów koncepcyjnych.	I : 200 lub mniejsza (np. 1 : 500)
Uproszczone	Poszczególne elementy projektowanego obiektu z podaniem tylko lokalizacji i najistotniejszych cech identyfikacyjnych i funkcjonalnych.	od 1 : 50 do 1 : 200 (w tym np. 1 : 100)
Dokładne	Obiekt z uwzględnieniem zróżnicowania jego kształtu i wielkości możliwych do identyfikacji przy założonej dokładności pomiarów.	większa od 1 : 50

Rys. 4-8. Przekrój przez ścianę i podłogę na gruncie^Q

Oznaczenie kierunku północnego. Na rzucie parteru budynku kierunek północy należy oznaczyć strzałką - jak na rys. 4-9.

Rys. 4-9. Oznaczenie strzałki północy (wg PN-B-01025:2004)