Obraz (140)

P od osi prowadnicy jest większa niż e , czyli dła zakresu ie_gr<e < g_min, to sprawność maleje liniowo zgodnie z równaniem (7.10): od wartości (1 - \iQ/P) dla długości do zera w chwili zakleszczenia prowadnicy, czyli gdy e = e_min.

Rys. 7.2. Składowe siły czynnej P w przypadku, gdy jej ramię działania e_p < e <

Rys. 7.3. Teoretyczny wykres sprawności prowadnicy p = f(e)

Warto zauważyć, że dla danych parametrów prowadnicy (ciężar Q elementu przesuwnego, średnica d, długość prowadzenia l oraz współczynnik tarcia p) charakterystyczne długości:

e■    — określające położenie punktu przegięcia wykresu sprawności,

^enńn “ wyznaczające punkt zakleszczenia prowadnicy

nie są stałe. Ze wzorów (7.6) i (7.10) wynika bowiem, że ich wartość zależy od:

—    wartości przyłożonej siły czynnej P,

—    współrzędnej x środka ciężkości w rozpatrywanym położeniu prowadnicy.

Przy stałej wartości siły czynnej P, współrzędne obu charakterystycznych punktów, tj. zarówno punktu przegięcia wykresu sprawności (e^), jak i punktu zakleszczenia prowadnicy (e^), zmieniają swoje wartości w każdym położeniu prowadnicy. Natomiast w określonym, stałym, położeniu prowadnicy współrzędne tych punktów zależą od wartości przyłożonej siły czynnej P.

7.3. PRZEDMIOT ĆWICZENIA I POMOCE

Przedmiotem ćwiczenia jest:

—    walcowa prowadnica ślizgowa z przesuwnym trzpieniem o średnicy d, prowadzonym w nieruchomej tulei na długości ł, przy czym l(d = 3 oraz

—    ślizgowa lub toczna prowadnica liniowa stolika — prowadnica otwarta z nieruchomym trzpieniem.

122