out 0129

|MI Ttmii jt4ntMtk (ujehitztrtk

możemy pod lo pojęcie i podstawie na jego miejsce dowolnie jjojęcie kota, wróbla, muchy, itd. to natomiast w orzeczeniowej jego postaci zastępstwo takie jest niemożliwe (..pies jest kotem”) i wartość jego jako powszechnego równoznaczni ka wszystkich zwierząt realnych, jako abstrakcji posiadającej u sobie możliwość konkretnego wyobrażenia każdego zwierzęcia, jest to widocznie zredukowana do tej tylko abstrakcji „zwierzęcia", która jest widoczną przynależnością pojęcia „psa", jako tkwiąca w nim możliwość pewnej grupy atrybutów', i która, straciwszy znaczenie rodnika wyobrażeń zwierząt wszelkiego gatunku, zachowała swój potencjał, swoje zastosowanie do jednego tylko gatunku psa. I w tym więc wypadku, gdzie na pozór b> się zdawało, że orzeczenie przechodzi zakres podmiotu. sąd stanowi przejście od większej do mniejszej grupy możliwości *.

28. Jednostka myślowa jest więc zawsze nnalitylnego charakteru. Inaczej, zdanie w* rodzaju „pies jest kotem’', tj łączące jedno pojęcie (podmiot) z drugim (orzeczenie nie będące jego wydzieleniem, byłoby logicznie możliwe Jot ona wytworem tej czynności wydzielenia i zdeterminowania, którą apercepcja dokonywa nad stanem intuicyjnym, nad zjawiskiem. Stąd pochodzą jej dwie zasadnicze cechy: jedność i dwudzielność.

• W *• W h -ia»Y-.m>'fi p«rr» Ca-il. . |ev-M.v»    i |.t.nlt|" fHoiiU

)..•    |, |In jr,l rt pła mi, » •! 'cjcIiMM Je« rhkjek-rm udu, I w Offtto WTsrlk •

»'<■/*«>, ol'i^r    • 1 w obwłnyir. Kunie JeU lym nmyrn, e© podmiot, mk łe nic pr*r-

cM>. w iiiriv„i    Mkiciu iMjfciuwr*",    tą •eM!n prr.y*iuwikic<to liebio tuyf>.wi

illin |-»|..| ,ąilu lvm ».C lytk© (■'■/•« iii wirtMlIl liylłw „tTtątlknwydi" I.CokJrh Ji.k: pi.-1 jr*t ii-t/p rm), *e jrjro MWKkAj |n«tbglatkut| p©k<i©w», iml w    ,'nit-b ?n-

/.nitlrM „pewna pattlił* - „-iajwiek»<» plan: u", unUit „pewne pul*, zenie łodn"

„• li! .1. W «r<Jo”. I•>, r. W M:Uet> '-k-lif-wych wyrała lic przrr ri«v>kr»»l«w^ Uotro „pewien" i iiaj ..ypowi^lj tiy piprkik.Cir pomyty, rn Jutuler |ett jirwr * paneli,, i:*y teł, te Jupiter im i i-kmi pl.i irią, .li nk. pmcm my kłowy (matuje »*"' irm uayn ilftermlnwa l iem p. .jęciu „Jupiter" jaka p-jytlii „pła iciy" w r.im Zftwurt?<». Fowyńrn przeto iailitl tir,unku Jw.ii li r’• II. I Piw irilmwlkl nnWlowrj nm+« Inf l <ło lej formy *ylćuv w riiprln.it'I

Jedność czyni z jednostki myślowej tę całość syntetyczną, którą odczuwamy bezpośrednio w charakterze i |Xłdmiotu, i orzeczenia. W uformowanej bowiem jednostce myślowej ani podmiot, ani orzeczenie nic są pojęciami swobodnymi; jedno zachodzi jak gdyby w drugie, udziela drugiemu coś ze swej natury; jedno stanowi przynależność drugiego, jego konieczne dopełnienie. W sądzie np. „trawa jest zielona atrybut nic ma charakteru swobodnego pojęcia „zielonego w ogóle” lub „zielonego** jakiegokolwiek przedmiotu, a tylko ścisłej przynależności danego przedmiotu, tak że w nim jest odczuwana natura „trawy”, trzymająca gn na uwięzi, od której on nie może oswobodzić się inaczej jak tylko niszcząc daną jednostkę myślową. Tak samo pod-mi"t sądu zataja swoje inne właściwości, i jest jak gdyby widziany przez pryzmat danego atrybutu, a dla uwolnienia się z więzów tego atrybutu i stania się pełnym, wszechstronnym pojęciem, w którym by wszystkie właściwości były równouprawnione, musiałby zniszczyć daną jednostkę myślową i stwarzać inne. Swobodne |xjęcia, następujące po sobie bezpośrednio, wskutek jakiegokolwiek działania intuicji jak to bywa na przykład, kiedy jedno wyobrażenie wywołuje drugie, na mocy pewnej wspólności wzruszeniowej. przez podobieństwo, itd.) — „pies”, „zwierzę”, -„nawa”, „zielone" — nic posiadając między sobą żadnej spójności, nic krępując się nawzajem, nic stanowią też żadnej myśli, są bezpośrednio odczuwane w charakterze swobodnym i niezależnym, mogą dowolnie przejawiać swoją naturę wszechstronną bez wyzwalania się z pęt jakichkolwiek. Nic ma tu ani syntezy, ani sądu. jest tylko zestawienie intuicyjne, według intuicji tylko właściwych praw odbywające się, wolne od wszelkiej jedności i dwu-dzielności, a przeciwnie, mające dążność do nieskończonego, niezamknjętego szeregu. Myśl zjawia się wtedy do-