7-37
Ryc. 7-35 do 7-37. Początek zwrotu zewnętrznego. Podczas wytaczania się główki barki, które w tym czasie zstąpiły do próżni miednicy, wykonują zwrot linią międzybarkową i wymiaru poprzecznego przez wymiar skośny do wymiaru prostego wychodu miednicy (dostosowują się do podłużnego kształtu wychodu miednicy). Koócowa faza zwrotu barków łączy się z zewnętrznym zwrotem już całkowicie na zewnątrz urodzonej główki. Zaczyna się poród przedniego barku, czyli barku leżącego od strony spojenia łonowego. Dopasowuje się on do wewnętrzną powierzchni luku tonowego. Ryc. 7-35 widok z boku, ryc. 7-36 widok z przodu, ryc. 7-37 widok od dołu.
Mechanizm porodowy w położeniu potylico, wym I
Zwroty szwu strzałkowego. Wraz ze zwrotami główki następują zwroty szwu strzałkowego. Z praktycznego punktu widzenia bardzo ważne jest zrozumienie zwrotu tego szwu podczas drugiego zwrotu główki, czyli obrotu potylicy o 90’ z położenia bocznego do położenia przedniego.
Główka wykonuje zwrot z wymiaru poprzecznego przez wymiar skośny do wymiaru prostego miednicy. Odpowiednie zwroty wykonuje szew strzałkowy. Podczas przechodzenia główki przez próżnię miednicy bada się szew strzałkowy najczęściej (lecz nic zawsze!) następująco:
Przebieg szwu strzałkowego Ustawienie 1 Ustawienie II | ||
Przód |
Przód | |
Wchód |
P -<L |
P >-L |
miednicy |
Tyl |
lyi |
W wymiarze |
W wyminę | |
poprzecznym |
poprzecznym | |
Przód |
Przód | |
Próżnia |
p n | |
fil |
miednicy |
Tył |
Tyl |
W wymiarze |
W wymiarze | |
skośnymi |
skośnym 11 | |
Przód |
Przód | |
Dno |
P Y L |
P Y L |
miednicy |
1 Tyl |
1 Tyl |
| W wymiarze prostym |
W wymiarze prostym |
Najważniejsze cechy mechanizmu porodowego w prawidłowym położeniu potylicowym można zestawić następująco:
Prawidłowe (przednie) położenie potylicowe
Punkt prowadzący
Punkt podparcia (hypomochlion)
Ruch wyjścia
Największa płaszczyzna miarodajna
- cicmiączko tylne
- granica owłosionej skóry karku
- odprostowanic
- płaszczyzna podpoly-liczno-cicmieniowa, obwód 32 cm
- - 72. Początek porodu 153
Wysokość stania gl6wki. Za pomocą badania zewnętrznego i wewnętrznego (przez pochwę) ustala się, na jakim poziomie miednicy znajduje się główka.
Ryc. 7-38 do 7-40. Zakoóczony zewnętrzny zwrot główki. W ustawieniu I (lewym) twarzyczka płodu zwrócona jest do prawego uda matki. Po kroczu wytoczył się także bark tylny. Ryc. 7-38 widok z boku, ryc. 7-39 widok z przodu, ryc. 7-40 widok od dołu.
Często badanie zewnętrzne (p. str. 23) pozwala rozpoznać wysokość stania główki- Nadaje się także do ustalenia wysokości stania główki znajdującej się głęboko w miednicy.
1. Główka swobodnie ruchoma nad wchodem miednicy (ryc. 7-41). Główkę bada się jeszcze wysoko nad wchodem miednicy i łatwo daje się ją przemieszczać. Za pomocą 3. chwytu Leopolda można spowodować jej balotowanic (falowanie do boków). Wykonując 4. chwyt Leopolda ■nożna czubki badających palców wprowadzić w głąb miednicy.
2. Główka wstawia się do wchodu miednicy (ryc. 7-42). Główka częściowo zstąpiła do wchodu miednicy; zaczyna się ustalać. Jej ruchomość zmniejsza się. Zc stanu swobodnej ruchomości nad wchodem przeszła w stan ograniczonej ruchomości we wchodzie miednicy (wysokość stania 3, str. 154). Prawie całą główkę bada się nad wchodem.
3. Główka lekko przyparta do wchodu miednicy (ryc. 7-43). Znacznie większa część główki niż w punkcie 2. zstąpiła do wchodu miednicy. Nadal jeszcze znaczna część główki hadalna jest nad wchodem. U wieloródck główkę stojącą na tym poziomie można podczas badania przez pochwę swobodnie wysunąć z miednicy, u pierwiastek najczęściej to się nic udaje.
4. Główka przyparta do wchodu miednicy (ryc. 7-44). Jeszcze większa część główki zstąpiła do wchodu miednicy, mniejsza jej część jest jeszcze wyczuwalna nad wchodem miednicy.
Badaniem wewnętrznym.' punkt prowadzący nic osiągnął jeszcze linii międzykołcowej.
Główka jest nieruchoma we wchodzie miednicy, ale me jest w nim ustalona, jest to sytuacja inna niż w punkcie 5., gdyż główka swoim największym obwodem nie przekroczyła jeszcze linii (kresy) granicznej.