P1030862

9

W tym wypadku powinien we wstępie przedstawić i uzasadnić wprowadzone zmiany.

f

^Terp-Jł MscrgUfMMi Potom* zawiera materiały epigraficznc powstałe na armiach wchodzących w skład Rzeczyporpołltej folsfcjq lub na nich aktualnie sa; znajdujące. a powstałe do to*V» xvm wiekuj Dla •4'iKiahki XIX i XX wieku przewiduje Mf osobni mu w ramach Capa nKiyUam łUnar.

CZĘŚC I

PODSTAWA WYDANIA Fozdzuil

Tekst I odmianki tekstowe

i

Podstawa wydania tort oryginalny napis epignHezny.

w

W przypadku inskrypcji zaginionych podstawy wydania są przekazy rękopiśmienne drukowane lub podobizny wykonane różnymi (edutiJunu. W lym przypadku stosuje sif zasady wy-dawmczr ogólnie przyjęte dla źródeł historycznych.

Ze wzglądu na charakter źródła napis tptgmficzny jest zawsze oryginałem. W przypadku zmian bodących wynikiem działań konserwatorskich, jeśli istnieje pewność, ze me została naruszona treść werbalna inskrypcji, traktuje się ją jak oryginał Jeśli jednak w wyniku działań konserwatorskich nic naruszono treści, ale zmieniono jej wyraz eptgraficzny (pismo), traktuje się ją jako fałszerstwo.

Wcześniejsze wydania drukowane (akr me rekopśfcuenn?) traktuje się jako kopie

10

Wszystkie odmiany topu uwzględnia ssą w przypisach tekstowych. z wyjątkiem tych wynikających ze stosowania lub braku stosowania znaków diakrytycznych w języku polston. czeskim, monieckim. ruskim łub rosyjskim. W przypadku, jeśh kopia me rozwiązuje abrcwiacp. ale oddaje substancje słowa abtcwiciwane. go zgodnie z oryginałem, me traktuje at tego przypadku jato odmiany tekstu.

U

Nic wydaje się monogramów powstałych po XV w. oraz inskrypcji datacyjnych (oprócz graffiti powstałych po XVI w.

Kat<l ml n

Przygotowanie tekstu do druku A. Zasady ogólne 12

Tekst inskrypcji wydaje się w całości,

13

W wyjątkowych przypadkach, które należy uzasadnić, można mskrypcji me wydawać w całości, zamieszczając jsdyme o mej informację, potraktowaną jako oddzielną jednostką edytorską.

W:-

AUegaty zawsze traktuje Się jako integralną część inskrypcji, choćby wywodziły się one z pospolitego użytku. Zawsze należy dążyć do odesłania w przypisie tekstowym do ich pierwotnego źródła.

4

S