krzywki pompy wtryskowej. Szerokość strumienia S, mierzona w odległości L, stanowi podobną do kąta wierzchołkowego wielkość służącą do oceny kształtu strumienia.
Dokładność rozpylenia paliwa określa się średnicą kropelki paliwa. Średnica ta wynosi 0,005-5-0,15 mm. Jednorodność rozpylenia paliwa ocenia się na podstawie liczby kropelek o jednakowej średnicy. Wymagania stawiane dokładności i jednorodności rozpylenia są tym większe, im większa jest prędkość obrotowa silnika i im większe jest jego obciążenie. Najstaranniejszego rozpylenia paliwa wymagają silniki z komorami z bezpośrednim wtryskiem.
W celu oceny jakości rozpylenia paliwa sporządza się charakterystyki, przedstawiające zależność procentowej zawartości kropelek w strumieniu w funkcji ich średnicy. Typowe charakterystyki przedstawiono na rys. 5.6.
Rozpylacz nadaje strumieniowi paliwa zasadniczy kształt. Na rysunku 5.7 przedstawiono podstawowe odmiany konstrukcyjne rozpylaczy.
Rozpylacze czopikowe(rys. 5.7a, b) tworzą pojedynczy strumień paliwa o kącie wierzchołkowym w granicach od kilku stopni do 45°. Kąt ten zależy od ukształtowania iglicy oraz jej gniazda. W miarę powiększania kąta stożka na zakończeniu iglicy powiększa się kąt wierzchołkowy strumienia.
Rys. 5.6.
Charakterystyki rozpylania paliwa; 1 — dokładne i jednorodne rozpylenie, 2 — średnio dokładne i niejednorodne rozpylenie, 3 — jednorodne, lecz mało dokładne rozpylenie
Rys. 5.7. Typy rozpylaczy: a) czopikowy z cylindrycznym zakończeniem iglicy, b) czopikowy ze stożkowym zakończeniem iglicy, c) jednootworowy, d) wielootworowy
Rozpylacze jedno- lub wielootworowe (rys. 5.7c, d) tworzą jeden lub wiele strumieni paliwa. Kąt rozchylenia poszczególnych strumieni wynosi 30-5-180°, zaś liczba strumieni dochodzi do 7 i więcej. W rozpylaczach wielootworo-wych zwraca się obecnie dużą uwagę na ukształtowanie studzienki pod iglicą
I Stosowane głównie w silnikach z komorami wirowymi i z komorami wstępnymi.