P1231398

NAiWY WU9* W UTUA7WI hŁKNU

U nazwy utworzone przez pisarza według modeli typowych dla Biwnictwa uzualnego, nie potwierdzone jednak w spisach nazw dobowych lub miejscowych, czyli nazwy realistyczne, lecz nieautentyczne;

c)    nazwy utworzone przez pisarza, odbiegające jednak strukturalnie lub leksykalnie od nazewnictwa uzualnego, czyli nazwy sztuczne;

d)    nazwy zapożyczone z tradycji literackiej polskiej lub obcej, czyli Hjpencjonalne.

1 Typ obiektu nazewniczego:

a)    nazwy literackie odnoszą sic pośrednio do obiektów autentycznych, znanych z rzeczywistości realnej, np. Adam MickMci (w powieści biograficznej), Warszawa;

b)    obiekty świata przedstawionego są fikcyjne, lecz realistyczne, typowe dla nazewnictwa uzualnego (np. osoby, obiekty topograficzne, zwierzęta domowe i oswojone);

c)    obiekty świata przedstawionego są fantastyczne (np. krasnoludki, rusałki) lub nietypowe dla nazewnictwa uzualnego (np. zwierzęta dzikie żyjące na wolności).

p Stosunek nazw literackich do nazywanych obiektów:

B|) związek nazw z obiektami jest czysto konwencjonalny; dominują tu funkcje typowe dla zwykłych, meliterackich nazw własnych, a mianowicie funkcja identyfikacyjna (wskazywanie na obiekt), socjologiczni oraz lokalizacyjna — w czasie i w przestrzeni;

b)    nazwy charakteryzują oznaczane przez siebie obiekty, a zatem me tytko oznaczają, lecz także znaczą—dominuje funkcja semantyczna;

c)    nazwy są celem samym w sobie, tworzone są po to, aby rozbawić czytelnika, przyciągnąć jego uwagę—dominuje tu funkcja ekspitsywna.

Odpowiem układ tych czynników wyznacza w ogólnych zarysach aówne nurty stylistyczne nazewnictwa literackiego.

NURT REALISTYCZNY

O odrębność tego nurtu decydują: a) nazwy realistyczne lub autentyczne; m realistyczne łub autentyczne obiekty nazewnlae; cl konwencjo-■Hi charakter związku łączącego nazwy z obiektami Poszczególne lB należące do tego nurtu pełnią funkcje typowe dla zwykłej Bacji językowej (por. wyżej UV Całemu zespołowi nazw wystt*