matki w szatni: -Jestem niegreeczna. jestem uparta" wynikać z zazdrości o siostrę, a także z bardzo skomDn^to nej sytuacji rodzinnej.
Wychowawczyni mówi. że dziewczynka ma bardzo Zn nastroje, bywa uparta, często obraża się. rzuca ołówSc chce wykonywać pracy. Gdy ma dobry humor, pracujnic jak jej rówieśnicy. Matka narzeka bardzo na córkę, jeśli h* dzi o odrabianie prac domowych, mówi. że trudno ją n^J0' wić do odrabiania zadań. Często matka wyręcza dziewczy^ dziecko przepisuje zadania bez zrozumienia. ’
Nauczycielka uważa, że dziewczynka wymaga ciągłej pomocv i dodatkowej mobilizacji, zwłaszcza w zadaniach związanych z liczeniem i czytaniem. Dziewczynka nie wierzy bowiem wę własne możliwości, ociąga się z wykonywaniem zadań manualnych. często przerywa pracę, ma trudności ze skupieniem uwagi, wymaga ciągłej zachęty i pomocy w wykonywaniu różnych prac. Większość zadań w czasie badania wykonywała niechętnie, wymagała mobilizacji i słów zachęty.
Kontakty z rówieśnikami
Dziewczynka bardzo różnie zachowuje się w kontaktach z rówieśnikami. Potrafi być uczynna, koleżeńska, ale często też kłóci się z koleżankami, obraża, nastawia dziewczynki przeciwko sobie. Bywa zaborcza, jeśli z kimś się zaprzyjaźni, nie pozwala tej osobie na kontakty z innymi.
Wychowawczyni mówi, że w klasie nie jest zbyt łubiana. Raczej niechętnie współpracuje w grupie, wyłącza się. zamyśla, jest leniwa.
Ogólnie można powiedzieć, że dziewczynka ma problemy z prawidłowym funkcjonowaniem w środowisku szkolnym i odgrywaniem roli ucznia.
Dziewczynka pisze wolno, często odrywa rękę. robi długie przerwy po każdym wyrazie, brak jej jeszcze płynności w pi-—j jcuyrne
, / ostatnicn osób w klasie. ' ^ płsamc jako jed-
Lewc/ynka podczas czytania głoskuje wyrazy, nie myli «ter Se ma problemy z rozumieniem czytanego tekstu. Koncen £je Si? na raz.c na rozpoznawaniu liter, na technice czv,a-Brak umiejętności czytania ze zrozumieniem na pewne niekorzystnie wpływa na rozwiązywanie zadań tekstowych
przez dziewczynkę.
Wychowawczyni klasy uważa, że dziewczynka nie potrafi roz viazywać prostych zadań matematycznych. Ma trudności z skupieniem uwagi, szybko rezygnuje z rozwiązania zadani; przerywa pracę i mówi: -Ja tego nie wiem’. Często też obraź ię i mówi. że nie będzie robić danej rzeczy. Nie lubi same dzielnie wykonywać zadań wymagających wysiłku intelekti alnego. Potrzebuje ciągłej pomocy i zachęty do pracy. Podcz; zajęć matematycznych liczy na palcach, długo zastanawia s nad odpowiedzią, a mimo to często podaje błędną odpowied
Diagnoza dziecięcego liczenia
. Uczenie elementów zbioru - próby wykazały, żc dzicwczyt
ka jest na poziomie wysokim. Zauważa błędy w Uczeni
i potrafi je wyjaśnić w sposób logiczny. Wie także, że osta
ni wypowiadany liczebnik określa liczbę policzonyc przedmiotów.
• Gra z kostką - jej sprawność w tym zakresie jest na pozu
mie wysokim. Dziecko zauważa, że jest oszukiwane i p<
trafi własnymi słowami wyjaśnić, na czym polegała umi wa.