10578
401

10

wynika, że chemik także usiłował zbudować co rozwalił, starał się naśladować przemiany odbywające sio w przyrodzie i próbował, ożyliby się nie udało utworzyć ciał nowych, dotąd nie istniejących: ztąd nazwano chemią sztuką mięszania. Za nadto są znane niezliczone odkrycia i wynalazki, jakienu te próby zostały u-wieńezone, nie potrzebujemy zatem przytaczać przykładów.

Dopóki chemia w swoich badaniach co do składu i rozkładu ciał niczważała na miarę i wagę, dopóty była tylko sztuką próbowania: umiejętnością stała się dopiero, wtenczas gdy się zaczęło robić doświadczenia chemiczne z wagą w reku. Czem dla żeglarza kompas, tein dla chemika stała się waga: pływano wprawdzie po morzu za nim poznano kompas, ale wtedy dopiero żeglarz stal się panem niezmiernej wod przestrzeni, wtedy dopiero potrafił płynąc do zamierzonego celu, gdy dostał w ręce igłę magnesową; odtąd dopiero chemik zaczął śledzić, badać i działać z pewności:}, odkąd począł ważyć. Waga owa wskazówka i probierczy kamień chemicznych doświadczeń, nadała chemii pewną podstawę, i nauczyła, że wszystkie połączeniu i rozkłady chemiczne od-