Duże problemy sprawiała także Rosyjska Rada Polityczna, która starał się odgrywać rolę przedstawicielstwa państwa rosyjskiego („biali”) w Paryżu (Rosjanie zgadzali się jedynie na granicę byłego Królestwa Polskiego, pomniejszonego o Chełmszczynę. Gdy Rada Najwyższa zorientowała się, że tylko Polska może zatrzymać bolszewicką ofensywę, zaczęło to oznaczać, że mamy zgodę na zajęcie całej Galicji Wschodniej). Duże problemy mieliśmy z Czechosłowacją (na czele z przewodniczącym Edwardem Beneszem), która wprowadziła w błąd Francuzów i uzyskała od nich zgodę na granice, jakie miała na północy średniowieczna „Korona Świętego Wacława”. Czesi nie zgodzili się również na jakąkolwiek formę sojuszu przeciwko zagrożeniu niemieckiemu w czerwcu 1919 roku i wyraźnie wrogo odnosili się do polskiej polityki na wschodzie.
W trakcie konferencji w Paryżu, polska delegacja zgłosiła prośbę o pomoc gospodarczą i o przekazanie części odszkodowań, które miały otrzymać państwa koalicji od pokonanych Niemiec. Jednakże działania Lloyda George’a doprowadziły do tego, że Polska została zmuszona do płacenia odszkodowań -stanowisko brytyjskie zostało poparte przez Francuzów. Komisja Odszkodowań obciążyła Polskę częścią niemieckich długów i odszkodowań wojennych w wysokości 2,5 mld marek niemieckich.
22 i 23 listopada 1918 roku we Lwowie męty składające się z przestępców kryminalnych, dezerterów różnych armii i motłochu, zaczęli palić i rabować dzielnicę żydowską mordując kilkudziesięciu Żydów. To stało się powodem wielkiej nagonki na Polaków, która miała doprowadzić do skompromitowania i zachwiania pozycji polskich dyplomatów w Paryżu. Wszystko zostało wyjaśnione na naszą korzyść.