Wytężona praca, duże zaangażowanie sprawiły, że pani dyrektor nie miała nawet czasu na zorganizowanie sobie gabinetu. Jej biurko stało w ogólnej pracowni, którą dzieliła ze wszystkimi pracownikami. Wielką pasją dyrektor Gąszczyńskiej była
organizacja wystaw książkowych. Każdego roku otwierano jedną wielką wystawę
/
dla miasta, między innymi: o prasie polskiej na Śląsku, Słowackim, Sienkiewiczu czy Wyspiańskim. Wszystkie na najwyższym poziomie, były chwalone w prasie i odwiedzane tłumnie przez mieszkańców miasta. Drugą pasją pani dyrektor były konkursy popularyzujące literaturę polską oraz problematykę śląską. Halina Gąsz-czyńska zorganizowała w 1952 roku, z inicjatywy Okręgu Katowickiego, Oddział Opolski Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, którym kierowała do 1959 roku. Dała impuls do wydania pierwszego przewodnika po bibliotekach Opola, jej pomysłem były różnorodne druki ulotne, np. kartki pocztowe z fragmentami poezji i rysunkami. Organizowała wyjazdy do Warszawy, Krakowa czy Katowic na ciekawe wystawy, spektakle teatralne oraz inne imprezy, o których było głośno w kraju. Była osobą bardzo wymagającą, tworzyła dla pracowników normy pracy, ale sama też się nie oszczędzała. Bibliotekarki nadały jej przydomek „Poemat pedagogiczny”, ponieważ stosowała metody Makarenki. Prywatnie lubiła podróżować po świecie, zwiedziła Grecję, Włochy, Francję. W wolnych chwilach malowała, głównie kwiaty i pejzaże. 1 listopada 1968 roku przeszła na emeryturę, ale nie rozstała się z biblioteką. Dalej pracowała, prowadząc dokumentację życia społecznego i egzemplarz obowiązkowy oraz pracując aktywnie w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich (przez długie lata była przewodniczącą Koła Miejskiego). Zmarła w kwietniu 2001 roku w wieku 98 lat. Póki zdrowie jej na to pozwalało, przychodziła jeszcze do biblioteki i porządkowała egzemplarz obowiązkowy.
Po Halinie Gąszczyńskiej na stanowisko dyrektora do spraw merytorycznych powołano Franciszka Adamca. Pełnił swoje obowiązki krótko, niecałe dwa lata, do maja 1971 roku, kiedy objął kierownictwo Muzeum Śląska Opolskiego. Została po nim trwała pamiątka w postaci pawilonu w podwórzu. W tym czasie biblioteka dusiła się w niedużym budynku, zbiorów przybywało, a budowa nowego obiektu ciągle była przesuwana na dalszy plan. Dyrektor Adamiec postanowił postawić tymczasowo na podwórzu biblioteki barak typu „Bydgoszcz”, z przeznaczeniem na wypożyczalnię i magazyn książek. Jak to zwykle bywa z prowizorkami, barak-pawilon trzyma się mocno. Po Franciszku Adamcu stanowisko zastępcy dyrektora pełnili jeszcze Edward Januszewski i Halina Załuska, ale trwało to krótko.
Przez trzynaście lat wicedyrektorem do spraw merytorycznych była Stanisława Giecewicz-Pilarska. Skończyła filologię polską na opolskiej WSP. Przyszła do biblioteki w 1976 roku z Wojewódzkiego Domu Kultury, gdzie pełniła funkcję wicedyrektora. W bibliotece sprawowała nadzór merytoryczny nad działami: Udostępniania, Gromadzenia i Instrukcyjno-Metodycznym. Działała aktywnie w Stronnictwie Demokratycznym, z jego listy startowała w wyborach do sejmu. Była posłem IX Kadencji w latach 1985-1989, pracowała w Komisji Kultury
12