pic 11 03 122141

220

Nauczyciel zgadza się i obiecuje pani Dyrektor, że zadanie zaraz zostanie wykonane i zwraca się do dzieci: Spis tego, co znajduje się w naszej sali, to poważna sprawa i bardzo dużo pracy. Trzeba ją dobrze zaplanować:

-    Podzielimy się na zespoły. Każdy zespół będzie liczył co innego.

-    Jak policzy; podejdzie do mnie i powie, ile czego jest. A ja zapiszę to na tym arkuszu papieru (pokazuje, a potem dzieli dzieci na dwa lub trzy osobowe zespoły);

-    Ten zespół policzy pojazdy. Trzeba je najpierw zgromadzić w jednym miejscu, ustawić w szeregu i policzyć...

-    Wy policzycie książki. Także musicie je zgromadzić w jednym miejscu, ułożyć w szeregu i policzyć...

-    A wy policzycie wszystkie misie małe i duże razem. Ustawcie je w szeregu i policzcie.

W ten sposób nauczyciel zorganizował wielkie liczenie. Dzieci, które szybciej uporały się z liczeniem, pomagają innym. Wyniki liczenia nauczyciel zapisuje na arkuszu w następujący sposób:

Przedmioty znajdujące się w sali zabaw: Biedronki
• Misie - 24
• Lalki-8
• Wózki - 3 itd.

Arkusz ze spisem różnych przedmiotów dzieci zanoszą najpierw do pani Dyrektor, a na drugi dzień arkusz zostanie przymocowany do tablicy w sali: Biedronki. Teraz już żaden przedmiot nie może się zgubić. Łatwo sprawdzić: ile czego jest w sali?

Uwagi i propozycje

Liczenie znikających przedmiotów pomaga uświadomić dzieciom, ze ostatni wymieniony liczebnik określa także liczbę liczonych obiektów. Jest to sytuacja bardzo wyrazista. Obiektów już nie ma (nie widać ich), ale wiadomo, ile ich było.

Dla pięciolatków opisaną serię zadań można zorganizować w trudniejszej wersji: przed stolikiem z instrumentami postawić parawan, dzieci słyszą ty 1 ko dźwięki i nie widzą ruchu ręki, na przykład uderzającej w bębenek. P° dobnych ćwiczeń powinno być więcej. Dzieci mogą liczyć: przejeżdżające samochody, kamyki wrzucane do wody, kasztany wrzucane do worka.

Ćwiczenia typu: inwentaryzacja mają być powtarzane każdego roku, gdy dzieci są w grupie czterolatków, pięciolatków, sześciolatków. Im starsze dzieci, tym precyzyjniej wykonają to zadanie. Na początku nauczyciel musi pomóc dzieciom liczyć, zwłaszcza wtedy, gdy przedmiotów jest dużo. Przy kolejnej inwentaryzacji dzieci będą już bardziej samodzielne.

Spis z natury ma być wykonany starannie i koniecznie umieszczony na tablicy. Potem trzeba z niego korzystać w następujący sposób:

-    nauczyciel podchodzi do arkusza i czyta: W naszej sali ma być, np. osiemnaście misiów. Proszę policzyć (wskazuje na dziecko), czy tyle ich jest. Jeżeli brakuje, to trzeba szukać, bo zabawki nie mogą się zgubić;

-    nowo zakupione przedmioty liczy się i zapisuje na arkuszu.

Taki spis z natury pokazuje dzieciom, że wynik liczenia może być zapisany (zakodowany) i jakie z tego są korzyści. Ponadto dzieci mają okazję dowiedzieć się wielu innych ważnych rzeczy, np. że majątek przedszkola jest policzony i nie można gubić przedmiotów. Ponadto, że rzeczy trzeba szanować, bo łatwo ustalić, ile ich było i co zostało zniszczone lub zgubione.

SCENARIUSZ

Sprawnie liczę i wiem, co znaczy: ten jest pierwszy, ten drugi, ten trzeci...

Cele zajęć: licznie i ustalanie: ten jest pierwszy, ten drugi, ten trzeci.

Wdrażanie dzieci do rozumienia i właściwego stosowania

liczebników porządkowych.

•    kartoniki z cyframi (tyle, aby można było ponumerować

maj, być „a tyle duże. aby dzieci widziały, ce na każdym jest zap,-sane gdy kartoniki bed, leżały na stopniach,

•    paski do układania schodków i maty miś z rabem pomocy dla we

rolatków i pięciolatków...: jeden taki komplet a ziec ,    . ,

•    dywanik, karton (kartki z bloku do rysowan.a): dla każdego

•    taca, na której będą pomoce do zajęć.______

Przebieg zajęć    ,    . . _r:

Liczymy schody i ustalamy: ten jest pierwszy, ten rugi,

Dzieci stoją przed schodami. Nauczyciel propon j

www.wsip.com.pl