as B<xulxiał 2
•Mj fcottkrecygirji. należy wprowadzić pojecie uniw«rMli<Vw wtyl^y-nycfa. Takimi uniwersaliami bylyby analogicznie do systemu J^cylca jednocstki konstytutywne, kategorie i funkcje. System językowy
wprawdzie aa prototyp innych struktur semiotycznych, ale jak Tir wydaje. quasi-system (wzorzec) stylistyczny składa się z kategorial(iŁ. zespolonych. typowych kodów, obej rnujących zespoły znaków o >m Ł gólnych właściwościach (jakościach) stylistycznych. Znaki te jako byty idealne są elementarnymi jednostkami kodów wzorcowych oraz funkcji- Kategorie stylistyczne dotyczą przede wszystkim kodów, pośrednio tylko pojedynczych znaków. Strukturę wzorcową cechują dwa typ\ funkcji: konstytutywna, .ulepiająca" kody i generująca. czyli akomodć cyjna Taka struktura nosi charakter ogólnie semiotyczny, ponieważ może się odnosić do różnych znaków, nic tylko językowych„ Kiedy mowa o stylu języka, w grę wchodzą znaki językowe, pomyślane tu jako by^ty ideałne. a „system” stylistyczny ogarniający te znaki z natury rzeczy musi być jakoś styczny z systemem językowym. ..kompatybilny** z nimia- Strukturę wzorca można nazwać kodem (sumaryczna serią) kodów, analogicznie do tego (tylko w przybliżeniu), jak sie nazywa język systemem podsystemów. B. Sandig sądzi, że nie ma jakiegoś ogólnego stylu, ale istnieją tylko style. Problem likwiduje w prowadzenie pojęcia struktury seryjnej. (Niektórzy językoznawcy nazwą mowa — obejmują łącznie system i tekst, /anyue i paru/e). 'Taki kod
stylistyczny, który jest stylem językowym (a nie malarskim. architektonicznym itp.), musi być z natury rzeczy ściśle związany z podsystemami języka: fonologicznym, morfologicznym, składniowym, leksyka! no-sem antycznym- Warunkiem przynależności do jakiegoś stvlu jest nacechowanie stylistyczne w wyniku działania funkcji o charakterze akomodacyjnym, przejawiające się jako barwa, wartość (w tym rozumieniu) , indeks, specjalny modulant ze strony nadawcy. Zjawisko to ogarnia kategorialne elementy wzorca - wskazuje na dany kod styli' styczny, np. klasycy styczny. Przykładem na to. że pojedynczy wyraf lub pojedyncza forma znaczy w sensie stylistycznym tylko o tyle. o ih* granowi składnik kodu, może być dialekty z m jatko typ gunchaizmu funkcjonalnego w stylizacja archaizacyjnej. Pełni on funkcję ztytfizacyjM tytko jako składnik zbioru, tj- grupy wyznaczomj językowo, nic saś j*~