Rotation 20of 20001

1. ANALIZA MIARECZKOWA

ZAGADNIENIA DO PRZYGOTOWANIA

1.    Alkacymetria. Sposoby wyrażania stężeń roztworów, prawo działania mas, teoria dysocjacji elektrolitycznej, stale dysocjacji kwasowej K_a i dysocjacji zasadowej Kb, teoria Brónsteda, iloczyn jonowy wody, wykładnik stężenia jonów wodorowych pH i wodorotlenowych pOH, roztwory buforowe, pojemność buforu, wskaźniki pH, reguła przekory, reakcje zobojętniania.

2.    Manganomctria i jodometria. Reakcje utleniania i redukcji: utleniacz, reduktor, bilans elektronowy reakcji red-oks, reakcje połówkowe red-oks, normalne potencjały red-oks, (E°), równanie Nernsta. Kierunek reakcji red-oks.

3.    Argentometria. Rozpuszczalność, czynniki wpływające na rozpuszczalność, iloczyn rozpuszczalności.

4.    Kompleksometria. Wiązanie koordynacyjne. Związki koordynacyjne. Jony kom

pleksowe. Liczba koordynacyjna. Geometria związków koordynacyjnych a liczba koordynacyjna. Stałe dysocjacji kompleksów.    _a

Proponowana literatura

Kędryna T.: Chemia ogólna z elementami biochemii, Wyd. Zamiast korepetycji, Kraków 1998.

WPROWADZENI^

Analiza miareczkowa (objętościowa) należy do metod analizy ilościowej. Miareczkowanie wymaga:

•    użycia roztworu o dokładnie znanym stężeniu molowym - jest to tak zwany roztwór mianowany;

•    dokładnego zmierzenia objętości roztworu mianowanego - podstawowym przyrządem do odmierzania objętości jest biureta (dokładność odczytu: 0,01-0,05 ml - objętość kropli);

® dokładnego wyznaczenia końca reakcji.

W zależności od rodzaju reakcji wykorzystywanej podczas miareczkowania wyróżniamy następujące grupy metod: metody zobojętniania (alkacymetria) oparte na reakcji kwasów z zasadami; metody oksydacyjno-redukcyjne (redoksymetria) wykorzystujące reakcje przebiegające ze zmianą stopni utlenienia. Do typowych metod