t vm
WDOWA I ALUTA
ux
torii w®d* goni «lę ca audi"), pnamawla do Kłrlrora pwnll to4ni (Jamy królewiczu'', „piękny kraanoluw*). . 7V. wa tom gwarowych t woalnrJOMllimńw islamu liatki rei luN foapodankie porównania („kim przy lloblą Ody alt H owa. io zajada ■lano*'); córki wróci) a mali.'*.-,
J*k da* gąski białe’; Balladyna jest Sarnecką, gUąlii kurkę I cwocakg*. plama na lej wolt czerwieni *i« „by aa Oriad llłtck-. Naśladuje dźwięki ptactwa w żywym opcwi-j daniu (jaikólkt .pyrr... pyrr lara * gniazdek*') Poałegują $i* ludowymi damlnutłwaml (kryształ iki, poletko, dzieciątko, ma! linka, cholewka, tatki, sianko, gniazdko, ebmu raczka. brytan-elki, obłoczki, mądra główka, cór unia, matula) I ftwmaini igr, blaty ml (bkropnlra, cónyiko) *.
Wdowa zna ałę na lekach jak wiejska znachorka 1 wydaje tlą jej, ta znajdzie lekarstwo no raną Balii dyny Jr • pretensjonalnie czuła no punkcie ubioru (a. U, w. 4 to u; Od chwili spotkania się z Kirkorem chodzi stale „w śwj tocznym ubiorze". Marzy o nowej sukni, odpowiedniej «! Święto osiągniętej godności Zle slą czuje w zamku, ale nie do pomyślenia Jest dla niej powrót na wieś „drabim.* wozem" (a. Ul, w. 200).
Miodna córka wdowy jest jednocześnie baśniową młodszą siostrą, uosobieniem dobroci Słowacki i w tym wypadku nie zapomina o realiach. Alina
Jak matka, chątale posługują się pl—croillwyml fermami zdrobniałym! ćwiaceókl”. „dzióbek*, ..muwfca". ^Saalrsy* ika", Jtkh laczek", „usteczka''), zbierając maliny śpiewa ftyUaowana pfeś ludową, używa gwarowej konstrukcji mowy („dzban pełen mi jedną maliną") "•
W odróżnieniu od leniwej Balladyny jest osóbką pracowitą, co owocuje w postaci zwycięstwu w konkunśe ma Unobrania.
AUBA-UD
W torową bohaterka muw brś młoda, akStoliAnBeA t o kunatytucjt dirciocj ft parcftucsaei tak idildul, fta prsy każda) próbie tblitrfiia etosuatnago ndl*)c*
pUal lan Walt charakteryzując boftutidd nhśnlijge rodzącą się literaturę powieściową. W pnadwidMeto da namiętnej I zmysłowej oloatry, Alina podkreśla twoją niewinność i cnotą. A Ukto poftmtoflść Jat ona przy tym dziewczyną obdarzoną bogatą wyobraźnią Kirkora pokochała nie dlatego, te byt ulu wirkiem bogatym. Wrs dUTego, to jago pojawienie się w nieoczekiwany gpoaftb prsy* opowieść malki o królewiczu i bajki (a 1. w.
Ml—601 i a. U, w. W-4Aą. Stąd lat krytyka romantyczna zgodnie dopatrująca fe w dramacie peraontAkacji narado-wych cech Polaków — uznała Aliną m JiajwraąHIwy prototyp mm) dziewicy" •.
Uś. Wśród oaób dramatu pojawia iśą lud. Ud miej- j akl pokornie klęczący w chwil prriaadu orszaku krwawego Popiela, nieruchomy w chwili zamachu i nagle Jdn Bałwan rzucony wiatrem" (a. IV, w. 141) chylący «ię przed nowym władcą. To lud-tłum, określany przez. Balladyną pogardliwie mianem .motiochu". Ale w ąkit postaci wid-nie je Ukto groaaeda erjejska, wyk, jak napiera poeto, .wieśniacy. dzieci *. 1 a tym właśnie IndoetakMk wydyre wenym w pnatnaol acenkonej rwiązana toataja jśmmeais persona Lud*. Kolektyw, rśokany g poasrtegótaych osób. ale działający ft naujący jako pewna całość. Kolektywny charakter włsśnlai asj abftamwnścś podkreśla poeto pograsa anonimowość sktedająryih Mą na nłą sdk Pierweea Kobieto, Druga Kobieto, Płerwmn Dziewczyna, Dtuga Odm* ctyna. Starzec, Dziewczyny, Dziad.
» W. Kubacki, „Balladyna" — beM poMfpcre*. s U0
* Tamto, a ISO.
• I Walt, Narsśibi pgiMd fedu e M»/fA feśeś •etos • FwMtag*. Warszawa tfU, t l*u
* Cyt za M Bi zen, P Hertz, eg c*t. a MA