skan001

Przepisy prawne dotyczące małoletnich, nieletnich i młodocianych (wybór)

Małoletni

Art 10 kc* §1 Pełnoletnim jest kto ukończył lat 18.

§2 Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci w razie unieważnienia.

Art. 10 kr i o §1 Nie może zawrzeć małżeństwa osoba nie mająca ukończonych lat 18. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat 16, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny Art. 8 kc § 1 Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.

Art. 11 kc Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.

Art. 12 kc Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat 13 oraz osoby-' ubezwłasnowolnione całkowicie.

Ub ezwłasnowolnienie całkowite:

Art. 13 kc §1 Osoba, która ukończyła lat 13, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.

§2 Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.

Ubezwłasnowolnienie częściowe:

Art. 15 kc Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają nieletni którzy ukończyli lat 13 oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.

Art. 16 kc §1 Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.

Nieletni

Art. 1 upn § 1 Przepisy ustawy stosuje się w zakresie:

1)    zapobiegania i zwalczania demoralizacji - w stosunku do osób, które nie ukończyły lat 18,

2)    postępowania w sprawach o czyny karalne - w stosunku do osób, które dopuściły się takiego czynu po ukończeniu lat 13, ale nie ukończyły lat 17,

3)    wykonywanie środków wychowawczych lub poprawczych — w stosunku do osób, względem których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21.

§ 2 Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)    „nieletnich” - rozumie się przez to osoby, o których mowa w § 1,

2)    „czynie karalnym” - rozumie się przez to czyn zabroniony przez ustawę jako:

a)    przestępstwojfckarBUWe albo    ^ p S-Kruj

b)    wykroczenie, określone w art. 51,69, 74, 76, 85, 87, 119,122, 124, 133 lub 143 kw.

Art. 2 upn Przewidziane w ustawie działania podejmuje się w wypadkach, gdy nieletni wykazuje przejawy demoralizacji lub dopuści się czynu karalnego.

Art. 3 upn § 1 W sprawie nieletniego należy kierować się przede wszystkim jego dobrem, dążąc do osiągnięcia korzystnych zmian w osobowości i zachowaniu się nieletniego oraz zmierzając w miarę potrzeby do prawidłowego spełniania przez rodziców lub opiekuna ich obowiązków wobec nieletniego, uwzględniając przy tym interes społeczny.

Art. 4 upn § 1 Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności, świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temii a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego-, policji lub innego właściwego organu.

oA /\    0    a.    jt,~^y

r¹