skanuj0001

I

I

C'A jt_fO a ń

Rozróżniamy w latach dwudziestych w Polsce trzy typy grup literackich! sytuacyjne, programowe i funkcjonalne¹.

Klasyfikacja ta opiera się na interpretacji kultury li-' terackiej, w której te trzy typy grup literackich występują i funkcjonują. Proponujemy tu jako punkt wyjścia eoojologioz-ną interpretację struktury komunikacji literackiej. Decydują-oymi czynnikami społecznymi były kulturotwórcza dążenia mas owycb ruchów społecznych z jednej strony, z drugiej zaś rozwój i kształtowanie się form oraz instytucji komunikacji spo-łocznej, także literackiej, oharakteryetyoznyoh dla masowego typu kultury. Kształtowanie się grup literaokioh nastąpiło w wyniku decyzji pisarskich określonych przez wybór funkcjonujących społecznie modeli grup literaokioh. (Jrupy były instytucjami instrumentalnymi. Ich strukturę tłumaczy cel, do którego osiągnięcia zostały powołane.

Grupy sytuacyjne strukturyzuje dążenie do zajęoia optymalnej pozycji na konkurencyjnym;rynku wydawniczym i czytelń niczym. Służą one wzmocnieniu prestiżu współwyetępujących pi-serzy. Adaptują się do praw rynkowych, 1 to nowoczesnego rynku masowego. Skupiają plsarzy-zawodowców par ezcellence. Takich, którzy nie łączą zwykle pisarstwa z innym zawodem, ale uzupełniają swoje zarobki praoą paraliteraoką, ezozególnie obsługiwaniem maBowego rynku rozrywki, kabaretów, piosenkaro-twa, felle tonią tyki dziennikarskiej. Są to pisarze, którzy na marginesie swej twórczości umieją bawić publiczność, doatar-

181