skanuj0003 (103)

zamknięta w krysztale podczas jego powstawania w czasie krystalizacji z wodnego roztworu. b)ilość wody zaokludowanej zależy od szybkości wzrostu kryształu. c)można ją traktować jako przestrzenny defekt kryształu.

łWapno.yl Napisać reakcje zachodzące podczas otrzymywania i gaszenia wapna palonego. Lasowanie, czyli gaszenie wapna polega na hydratami (uwodnieniu) tlenku wapniowego Ca0+H₂0-»Ca(0H)₂ [56+18 >74). Reakcja otrzymywania wapna palonego CaCOa-^CaO+COjt. 2Dlaczego minerały ilaste zawarte w skałach wapna pogarszają jakość wapna palonego. Domieszki ilaste zawarte w skałach wapiennych utrudniają proces gaszenia wapna. Wypalanie w temp ponad 1300°C wapieni z domieszkami powoduje, że domieszki ulegają częściowo nadtopieniu powodując spiekanie się produktu wypału i tworzą na powierzchni brył wapna szkliwo utrudniające jego hydratację. 3Proces otrzymywania ciasta wapiennego i wapna hydratyzowanego^Ciasto wapienne/-zlasowane wapno CaO+H?0->Ca(Ohn?.vWaono hydratyzowane (suchogaszone)_f-le5t sproszkowanym wodorotlenkiem wapnia Ca(OH)₂, który uzyskuje się przez gaszenie wapna palonego w sposób przemysłowy małą ilością wody (ok. 65% masy wapna). 4Dlaczego w okresie tzw. dołowania wapna gaszonego należy je odciąć od dopływu powietrza. Wapno gaszone przy kontakcie, z C0₂ następuje samoczynne odparowanie wody i zamienia się w skałę wapienną Ca(0H)2+C02 >CaC0a+H₂0 SDIaczego spoiwa wapionne możemy stosować po wymieszaniu z piaskiem w formie zapraw. Samo wapno przy wiązaniu i twardnieniu na skutek oddawania wody kurczy się i pęka; dodatek piasku zmniejsza skurcz i stwarza korzystniejsze warunki wiązania, dające twardy mocny szkielet. GUzasadnij celowość dokładnego zgaszenia wapna palonego zwłaszcza przeznaczonego do wykonywania tynków. Mechaniczne gaszenie ma dużo zalet - wapno gasi się bardzo dokładnie, nie zawiera większych cząstek nie zlasowanych, które mogłyby powodować zniszczenie wypraw czy zapraw przez uwodnienie się w murze. Z tego też względu odpada w tym przypadku długie dołowanie ciasta wapiennego. Do zapraw murarskich można używać po 1 -2 dniach od zagaszenia, do tynków po tygodniu. Potrzebną do gaszenia ilość wody określa się w zależności od jakości wapna, sposobu gaszenia i innych czynników. Im wapno jest bardziej tłuste, tym więcej potrzebuje wody. 70mów procesrotrzymywania wapna hydrauliczneao/feurowce. skład, fazy, sposób gaszenia). Surowcem do otrzymywania wapna hydraulicznego są wapienie margliste, zawierające obok składnika zasadniczego C0CO3 znaczne ilości domieszek gliniastych (15-20%). oraz wapienie krzemionkowe Podstawowymi składnikami wapna hydraulicznego są: wolny tlenek wapniowy (CaO), krzemian dwuwapniowy (2Ca0*Si0₂). glinian trójwapniowy (3CaO*AtQi) i zelazian dwuwapniowy (2Ca0*Fe20₅). Dobre wapna hydrauliczne zawierają średnio 66% CaO, 23% aktywnego SiO* 2% Ai/O, i 1% Fe-O? Po wypaleniu zmielone wapno hydrauliczne poddaje się gaszeniu. Gaszenie wapna należy prowadzić ostrożnie i umiejętnie, chodzi, bowiem o to. aby krzemiany i gliniany wapniowe nie uległy uwodnieniu, zaś cale wolne wapno zostało przekształcone w wodorotlenek wapniowy. 8C0 decyduje o częściowym hydraulicznym charakterze wapna hydraulicznego. Wapno hydrauliczne - jest spoiwem wykazującym po związaniu i twardnieniu przez pewien czas w środowisku powietrznym zdolność do dalszego twardnienia pod wodą Cecha ta. którą wapno hydrauliczne zawdzięcza obecności krzemianów i glinianów wapniowych, odróżnia je od wapna powietrznego. Natomiast od cementów różni się zawartością znacznej ilości wolnego wapna ulegającego karbomzacji. (powyżej 10%). 90mówic mechanizm wiązania i twardnienia spoiw

wapiennych na przykładzie ciasta wapiennego. Wiązanie i twardnienie wapna dodawanego w postaci Ca(OH)₂ (ciasta wapiennego lub wapna suchogaszonego) polega na rozpuszczeniu się wodorotlenku wapniowego. Z roztworu, który na skutek odparowania wody (przy wysychaniu zaprawy) staje się przesycony, intensywnie krystalizuje uwodniony wodorotlenek wapniowy Ca(0H)₂*2H₂0 Wodorotlenek tworzy szkielet krystaliczny, którego wytrzymałość jest uzależniona Od wzrostu kryształów i tworzenia się między nimi kontaktów krystalicznych. Zjawisko wiązania i twardnienia sprowadza się w tym przypadku jedynie do rekrystalizacji fazy wyjściowej, jaką jost wodorotlenek wapniowy. Ponadto stwierdzono, że cześć wodorotlenku, która przeszła do roztworu, ulega dysocjacji na jony Ca²* i OH*. Jony wapnia reagują z krzemionką która częściowo przechodzi także do roztworu tworząc uwodnione krzemiany wapniowe. Krzemiany te są trudno rozpuszczalne i wypadając z roztworu cementują ziarna piasku. Wypadanie z roztworu uwodnionych krzemianów i wodorotlenku wapniowego powoduje dalsza przejście do roztworu tych składników. W dalszym stadium następuje karbonizacja wodorotlenku wapniowego Ca(W)₂+nH₂0+C0₂->CaC03+(n+1 )HjO. Należy pamiętać o tym, że nawęglanie zachodzi w środowisku wilgotnym. Tworzące się w wyniku