skanuj0007

1.    Prawo minimum Liebiga - jedno z podstawowych praw ekologii klasycznej, mówiące, że czynnik, którego jest najmniej (jest w minimum) działa ograniczająco na organizm, bądź całą populację. Justus von Liebig prowadził swoje badania w drugiej połowie XIX w. na roślinach, u których zauważył, że wystarczy niedobór jednego tylko ze składników pożywki, na której były hodowane, aby ograniczyć wzrost rośliny. Potem udowodniono, że prawo minimum odnosi się także do innych organizmów żywych i ma zastosowanie ogólnoprzyrodnicze. Rozwinięciem tego prawa jest zasada tolerancji ekologicznej Shelforda.

2.    Zasada Shelforda - koncepcja mówiąca, że zarówno niedobór, jak i nadmiar różnych czynników wpływa na organizm limitująco. Prawo to określa możliwość rozwoju populacji Możliwość bytowania organizmów określają dwie wartości, tzw. ekstrema działającego czynnika: minimum i maksimum. Zakres między minimum a maksimum nazywamy zakresem tolerancji. Wyróżniamy podział ze względu na tolerancyjność:

3. eurybionty - organizmy charakteryzujące się dużą tolerancją względem danego czynnika środowiska

stenobionty - charakteryzujące się mniejszą tolerancją:

4.5. Synantropizacja szaty roślinnej, całość przemian zachodzących w szacie roślinnej Ziemi pod wpływem działalności człowieka i wzrostu zaludnienia. Gatunki rodzime zastępowane są przez kosmopolityczne obcego pochodzenia, a swoiste, o wąskiej skali ekologicznej (tolerancja ekologiczna gatunku), przez wszędobylskie, o szerokiej skali ekologicznej.

6. Tolerancja ekologiczna to zdolność organizmu do przystosowania się do zmian danego czynnika. Zakres tolerancji to rozpiętość zmian danego czynnika, w obrębie którego organizm bytuje i jest zdolny utrzymać swoje funkcje życiowe.

Zakresy tolerancji organizmów:

•    Organizmy stenotopowe (stenobionty) cechują się niewielką tolerancją w stosunku do czynników środowiska.

•    Organizmy eurytopowe (eurybionty) mają szeroki zakres tolerancji w stosunku do warunków środowiska.

Niektóre gatunki o wąskiej skali ekologicznej wykorzystuje się jako bioindykatory do określania stanu środowiska, np. pstrąg potokowy.

•    Eurytermy mają szeroki zakres tolerancji temperatury, np. człowiek, żmija zygzakowata.

•    Stenotermami sąnp. korale madreporowe.

•    Organizmy euryhalinowe mają szeroki zakres tolerancji na zasolenie np. morszczyn (brunatnice), omułek, węgorz.

•    Stenohalinowe są np. oceaniczne głowonogi, szkarłupnie, bezczaszkowce.

8. Adaptacjonizm, pogląd w ramach ewolucjonizmu, przyjmujący że wszelkie własności konkretnych organizmów mają charakter adaptacji czyli przystosowań, i powstały w drodze doboru naturalnego Adaptacjonizm, selekcjonizm, pogląd w ramach ewolucjonizmu, zakładający istnienie zmian modyfikacyjnych (adaptacji) organizmu, prowadzących do lepszego dostosowania do warunków środowiska.

Adaptacje (przystosowania), które nie są wyrazem plastyczności adaptacyjnej (adaptacja plastyczna), uzyskane w czasie życia organizmu, mogą być dziedziczone.

Słabo zaadaptowany gatunek ma szerokie granice tolerancji ekologicznej i jest w stanie przetrwać duże zmiany środowiska, silnie zaadaptowany (wyspecjalizowany) nie przetrwa gwałtownych zmian, ale w zamian w swojej niszy ekologicznej ma przewagę konkurencyjną nad innymi gatunkami.