1. Prawo powiązań między rożnymi organizmami żywymi, a ich fizycznym i chemicznym otoczeniem.
2. Prawo niezniszczalności materii przyrodniczej.
3. Prawo szkodliwości wprowadzania do przyrody związków, które w niej nie występują.
4. Prawo konieczności zastępowania tego, co zostało wydarte (zabrane) z ekosystemu.
1. Zasada zrównoważonego rozwoju - oznaczająca potrzebę równorzędnego traktowania i rozwiązywania problemów społecznych, ekonomicznych i ekologicznych w procesie rozwoju społeczeństwa.
2. Zasada integracji - postulująca ścisły związek między polityką ekologiczną oraz polityką funkcjonowania i rozwoju wszystkich sektorów gospodarki (usług, przemysłu i rolnictwa).
3. Zasada równego dostępu - zapewniająca wszystkim grupom społecznym i regionom, a także następnym pokoleniom, możliwość równego korzystania ze środowiska przyrodniczego.
4. Zasada regionalizacji - rozumiana jako potrzeba dostosowania polityki ekologicznej do zróżnicowanych warunków, występujących w poszczególnych regionach.
5. Zasada uspołecznienia - oznaczająca dążenie do szerokiego angażowania społeczeństwa w działania proekologiczne.
6. Zasada ponoszenia odpowiedzialności - każdy podmiot niszczący środowisko ponosi pełną odpowiedzialność finansową za zaistniałe szkody.
7. Zasada prewencji - zalecająca przestrzeganie właściwej hierarchii przedsięwzięć chroniących środowisko, zgodnie z twierdzeniem „lepiej zapobiegać niż leczyć".
8. Zasada przezorności - zabraniająca wdrażania nowych rozwiązań w gospodarowaniu środowiskiem bez pełnego rozpoznania ich skutków przez naukę.
9. Zasada stosowania najlepszych dostępnych przyjaznych środowisku technik i technologii.
10. Zasada subsydiarności - wymagająca tworzenia takiego systemu decyzyjnego na poszczególnych szczeblach zarządzania środowiskiem, aby uzyskać pożądaną skuteczność w działaniach proekologicznych.