Na tabliczce znamionowej wyłącznika podawana jest jego wytrzymałość zwarciowa (np. 6 000 A; 10 000 A) oraz maksymalna wartość prądu znamionowego wkładki bezpiecznikowej zabezpieczającej ten wyłącznik (tj. 160 A; brak wartości oznacza wartość 63 A), co oznacza, że wyłącznik ten wytrzymuje podany prąd zwarciowy (np. 10 000 A), o ile jest zabezpieczony wkładką bezpiecznikową klasy gG o wartości nie większej niż określono (tj. 160 A).
Wyłączniki bez oznaczeń mogą pracować w temperaturze do -5 °C.
Wyłączniki ochronne różnicowoprądowe pracujące poza pomieszczeniami ogrzewanymi powinny być przystosowane do pracy w niskich temperaturach do -25 °C; są oznaczane symbolem graficznym śnieżynki i napisem -25 °C.
Dla uniknięcia zbędnego działania wyłącznika, jego znamionowy różnicowy prąd zadziałania I^n powinien być co najmniej 2-krotnie większy od maksymalnego roboczego prądu upływowego chronionej instalacji.
Przy doborze wyłączników różnicowoprądowych należy uwzględnić przy jakich rodzajach prądów różnicowych mają one prawidłowo działać:
- wyłączniki ochronne różnicowoprądowe oznaczone literami AC zapewniają działanie przy prądach różnicowych przemiennych sinusoidalnych.
- wyłączniki ochronne różnicowoprądowe oznaczone literą A zapewniają działanie przy prądach różnicowych jednokierunkowych pulsujących.
- wyłączniki ochronne różnicowoprądowe oznaczone literą B zapewniają działanie przy prądach różnicowych wyprostowanych o małym tętnieniu.
Ze względu na wartość różnicowego prądu znamionowego zadziałania I^n wyłączniki różnicowoprądowe dzielą się na:
- wysokoczułe, których wartość różnicowego prądu:__________„____r_________
- Średnioczułe, których wartość różnicowego prądu znamionowego jest większa od 30mA ale nie przekracza 500mA;
mogą również stanowić element ochrony przeciwpożarowej,
- niskoczułe, których wartość różnicowego prądu znamionowego jest większa od 500mA,
mogą również stanowić element ochrony przeciwpożarowej .
i luituuuuuncgu
a)
bl
Każdy wyłącznik różnicowoprądowy zbudowany jest z następujących członów:
Rys. 4.22. Wyłącznik różnicowoprądowy • członu pomiarowego,
w układzie TN-S: a) schemat układu połą- • członu wzmacniającego,
czeń; b) zasada działania wyzwalacza róż- • członu wyłączającego, nicowego ] • członu kontrolnego.
PF — przekładnik prądowy sumujący UR — uzwojenie wtórne przekładnika,
£ — pośredniczący układ elektroniczny,
WR — wyzwalacz różnicowy, Z — zamek,
T — przycisk kontrolny 3
Człon pomiarowy wyłącznika stanowi przekładnik prądowy sumujący. Przechodzą przez niego wszystkie przewody czynne (fazowe i neutralny).
W stanie prawidłowym obwodu suma prądów w przewodach czynnych jest równa zeru, a więc nie występuje prąd różnicowy; w rdzeniu przekiadnika nie powstaje strumień magnetyczny i w jego uzwojeniu wtórnym nie płynie prąd - wyłącznik zostaje zamknięty. Jeżeli w obwodzie za wyłącznikiem nastąpi uszkodzenie izolacji podstawowej i pojawi się nawet niewielki prąd wypływający poza układ przewodów czynnych (prąd różnicowy), to suma prądów będzie różna od zera i w rdzeniu przekładnika powstaje strumień magnetyczny, a w uzwojeniu wtórnym popłynie prąd powodując zadziałanie członu wyłączającego - wyłącznik zostaje otwarty, wyłączając uszkodzony obwód.
Człon wzmacniający wysterowany jest napięciem indukowanym w uzwojeniu nawiniętym na rdzeń przekładnika .
Człon wyłączający stanowi układ stykowy z mechanizmem zapadkowym wyłącznika (zamek).
Człon kontrolny, służący użytkownikowi do sprawdzania funkcjonalnego sprawności technicznej wyłącznika, składa się z podzespołu symulującego wystąpienie prądu różnicowego i przycisku testującego T (opisywanego TEST). Naciśnięcie przycisku T powinno bezzwłocznie spowodować zadziałanie wyłącznika. Nie zadziałanie oznacza niesprawność wyłącznika kwalifikującą go do wymiany. Przycisk kontrolny nie służy do zwykłego otwierania wyłącznika !
13