poborze energii A równej 1 kWh. Jej wartość umieszczona jest na tabliczce znamionowej licznika Cpłytka liczydła). W obecnych rozwiązaniach liczników stałe c^ mają wartości w granicach 500-700 obr/kWh.
2.1. Przyczyny błędnych wskazań licznika. Błąd licznika
Główne źródła błędów licznika indukcyjnego przedstawiono na rys. 2.3. Są one wynikiem zarówno przyjętej konstrukcji licznka, metody wzorcowania, jak i efektem wpływu czynników zewnętrznych Cwarunków, w jakich pracuje licznik).
Brak wyrównania przesunięcia fazowego \ft pomiędzy strumieniami
i do 90°, czyli niespełnienie warunku tli:
v ± <p = 90° C2. 8)
gdzie p jest kątem fazowym odbiornika, powoduje, że moment napędowy tarczy licznika jest równy: M’n=c’UIsinC90°±p±Ap) { M^,
przy czym Aut jest błędem bezwzględnym przesunięcia p. Błąd wynikający z niespełnienia tego warunku rośnie wraz ze wzrostem kąta fazowego p, osiągając wartość minimalną dla obciążenia typu rezystancyjnego Cp = 0).
Błąd spowodowany niewłaściwym ustawieniem momentu hamującego M^, związany z przesunięciem strumieni i lub zmianami starzeniowymi indukcji magnesu stałego, jest z natury rzeczy błędem systematycznym. Jego kompensacja odbywa się przez wyregulowanie położenia magnesu podczas legalizacji licznika.
Niedostateczna kompensacja momentu tarcia powoduje zmniejszenie prędkości obrotowej tarczy, a co za tym idzie, zaniżenie wskazań licznika. Aby tego uniknąć, wytwarza się dodatkowy moment kompensujący tarcie. Jego regulację przeprowadza się poprzez mechaniczne nastawienie rozpływu strumienia w rdzeniu cewki napięciowej licznika Cza pomocą wkręta wkręcanego w rdzeń, regulacji szczeliny powietrznej, położenia zwoju zwartego). Z uwagi na fakt, że moment tarcia rośnie wraz ze wzrostem
prędkości obrotowej tarczy, konstruuje się liczniki na małą prędkość obrotową, co przedłuża jednocześnie żywotność łożysk utrzymujących tarczę.