- 31 -
i
(l,8-s-4) IN moment, napędowy licznika wzrasta, co jest wynikiem wzrostu przenikalności magnetycznej rdzenia cewki prądowej i wówczas błąd <5° przyjmuje wartość dodatnią. przy dalszym wzroście obciążenia (I>41^) ulegają wyczerpaniu wszystkie środki kompensacji; bocznik magnetyczny obwodu prądowego nasyca się i jego działanie kompensacyjne zanika. Błąd ó£ uzyskuje wówczas znak ujemny.
»
W zależności od przyjętej wartości krotności przeciążalności, na którą licznik jest zaprojektowany Cnp. 41^, óljp 71^...), kształt (znak) krzywej <5° = F(I) w obrębie klasy może ulegać zmainom; jest to też uzależnione od przyjętego przez producenta zakresu i metod kompensacji.
2.2 Wymagania legalizacyjne liczników indukcyjnych C3ł
Wszystkie liczniki indukcyjne, 1-fazowe dopuszczone „do eksploatacji w Polsce muszą spełniać wymagania normy PN-87/E-06504 (Liczniki indukcyjne energii klasy 0,5; i i 2 - Wymagania i badania), które podlegają weryfikacji podczas prób legalizacyjnych, przeprowadznych co 10 lat, licząc od i stycznia roku, w którym wcześniejsza legalizacja została dokonana.
Legalizacja licznika obejmuje oględziny zewnętrzne, próbę izolacji, sprawdzenia rozruchu, stanu jałowego oraz określenie niedokładności pomiaru energii.
Próba rozruchu polega na określeniu najmniejszej mocy P, przy której tarcza licznika zaczyna się obracać. Moc P nie może przewyższać 0,534 mocy znamionowej licznika (0,654 dla przypadku licznika z blokadą ruchu wstecznego).
Próba stanu jałowego polega na sprawdzeniu ruchu tarczy licznika przy rozwartym obwodzie prądowym. Według normy tarcza może wykonać jedynie część obrotu, aż do ukazania się plamki na tarczy w wycięciu tabliczki znamionowej licznika. Próbę tę przeprowadza się dla zakresu napięć (0,84-1,1) napięcia nominalnego licznika.
Określenie niedokładności dopuszczalnej pomiaru energii przez licznik jest uzależnione zarówno od wykonania licznika (1-fazowy, 3-fazowy), jak i od jego klasy oraz obciążenia. Przykładowo dla 1-fazowego licznika indukcyjnego klasy 2 nie-