Katowania, zależy cjiówriie od ich wiedzy na temat kandydata i jego doty&czasowych dokonań, od jego osobową charakterystyki ukształtowanej przez sztab wyborczy oraz od oceny sytuacji ekonomicznej państwa związanej z poprzednią ekipa rządzącą.
Cena oferowanego przez kandydata produktu odnosi się do postrzeganych przez wytoraów kosztów, jakie ponieśliby gdytof został on wybrany. Składają się na nie koszty ekonomiczne, rra przykład takie jak wzrost podatków czy cięcia budżetowe. Do iniYychi kosztów Niffcneggtr zalicza ocenę kandydata na tło wizerunku kraju (rwftónal image etfedsft. Czy wyborcy spostrzegają ncwego lidera jako silnego, który przyczyni się do tego. że będą cni odczuwali większą dumę narodową, czy też raczej przyniesie im wstyd na arenie międzynarodowej? Należy jeszcze uwzględnić koszty psychologiczne wyborców. Czy będą się oni czuli dobrze wiedząc, że dany kandydat ma określone pochodzenie etniczne czy wyznanie religijne? Ogóns strategia marketingowa dotycząca ceny polega na minimalizowaniu własnych kosztów kandydata i maksymalizowaniu kosztów konkurentów.
Miejsce (dystrybucja) jest tym bodżocm marketingowym, który odnosi się do bezpośrednich spotkań kandydata z wyborcami Strategia marketingowa związana z dystrybucją przekazu kampanii łączy program pojawiania się kandydata wśród wyborców z programem pracy wolontariuszy, który jest wykorzystywany jako personalizowane „przedłużenie kandydata' na rynkach lokalnych. Opiera się on na pracy aktywistów, którzy poprzez namawianie wyborców (.od drzwi do drzwi'), przypinanie im znaczków i emblematów kandydata, zbieranie na jego rzecz podjsrsów i funduszy przybliżają jegc program i wizerunek w bezpośrednim kontai.de ze społeczeństwem. Mnąsca i formy spotkań kandydata z wyborcami rregą być bardzo różne - od wieców zorganizowanych w centrum miasta, poprzez spotkania klubowe, po wystąpienia w za<:ad3ch pracy. Ponieważ zadaniem polityka prowadzącego kampanię jest spotkać się z jak największą ilością wyborców, stara się on w jak najkrótszym czasie przebywać w widu różnych miejscach
Promocja w głównej mierze składa się z działań reklamowych oraz kształtowania cpinii publicznej poprzez bezpłatne re-ac.e w mediach dotyczące kandydata, jego programu i kampanii, Niffeneggec wyróżnia cztery podstawowe strategie promocyjne.
1. Strategia koncentracji - polega na koncentracji większości wydatków i wysiłków promocyjnych na określonych segmentach wybcncćw (rp. regionach, województwach)
2 Strategia wyczucia c/asu - oznacza ponoszenie naywększych wydatków i najwyższą aktywność promocyjną, gdy kandydat rna .dobrą passę’. Jej przyjęcie jednocześnie zmusza przeciwników do intensyfikacji własnych działań i wyczerpywania zasobów
3. Strategia zmylenia - petega na unikaniu bezpośredniego. frontalnego ataku ra mocniejszego przeciwnika a raczej na usiłowaniach wytracenia go z równowagi tak. aby popełnił błąd Może się ona okazać szczególnie skuteczna w wypadku kandydatów niżej rolowanych.
4. Strategia kampanii negatywnej - opiera się na bezpośrednim lub pośrednim (porawrurwczym) ataku na stanowiska przeciwnika tfub jego cechy osobowe.