45225 skanuj0053 (53)

Zależy to od struktury homotoksyny, jej ilości i zjadliwości, reaktywności organizmu i innych przyczyn. Gdy organizm nie może jej wydalić, próbuje osłabić działanie homotoksyny, magazynując ją w pewnych tkankach. Jest to przede wszystkim tkanaka mezynchemalna, ale także tkanka tłuszczowa, żółć, włosy i inne tkanki.

Procesy magazynowania mogą doprowadzić do zaburzenia czynności narządów. Konsekwencjąjest uogólnione upośledzenie zdolności regulacyjnych organizmu, co w wielu przypadkach prowadzi do choroby przewlekłej. Jeśli zaburzenia te nie zostaną usunięte lub jeśli nie dojdzie do wydalenia zmagazynowanych toksyn, mogą wystąpić zakłócenia komunikacji międzykomórkowej i uszkodzenia struktury komórek. Pociąga to za sobą zmianę struktury tkanek i narządów. Tkanki ulegają zwyrodnieniu. Może także dojść do ich rozpadu.

Zgodnie z zasadą C. Hehringa (1800-1880) zdrowienie następuje wówczas, kiedy choroba przemieszcza się z wnętrza organizmu na zewnątrz, np. kiedy pojawia się nagle wysypka na skórze i jeżeli przemieszcza się z góry na dół (od głowy w kierunku kończyn dolnych). Objawy przesuwające się w przeciwnym kierunku oznaczają pogłębienie się choroby, co ma miejsce przy tłumieniu jej objawów.

Tabela 8. Wikariacja pozytywna i regresywna

	FAZY HUMORALNE •*-► FAZY KOMÓRKOWE
	wydalanie reakcja depozycja	Przedział biologiczny	impregnacja degeneracja ncoplazja
1. Tkanka cktodermalna			wikariacja progresywna
2. Tkanka endodcrmalna
	wikariacja regresywna^^^
3. Tkanka mezenchymalna
4. Tkanka mezodermalna

Choroby powstają pod wpływem czynników toksycznych (homotoksyn), które wywołując zmiany (wikariacje) w tkankach, powodują wystąpienie różnych objawów chorobowych. Z biologicznego punktu widzenia powinno się rozpatrywać chorobę jako proces jednolity. Zmiana fazy lub tkanki objętej chorobą i ukierunkowana w stronę zdrowienia określona jest jako wikariacja pozytywna (regresywna - wg Reckewega). Pogorszenie oznacza wikariację negatywną (progresywną - wg Reckewega). W przebiegu chorób w tkankach dochodzić może do następujących procesów, stanowiących fazy reakcji organizmu na czynnik toksyczny:

a.    faza ekskrecji,

b.    faza reakcji,

c.    faza depozycji,

d.    faza impregnacji,

e.    faza degeneracji,

f.    faza neoplazji.

2. ZAKTUALIZOWANE POJĘCIE SZEŚCIU FAZ RECKEWEGA

Obecnie proponuje się podział na 3 grupy reakcji: fazy humoralne, fazy macierzy (mezenchymalne) i fazy komórkowe. W ten sposób uwypukla się rola podstawowej substancji tkanki łącznej w oczyszczaniu tkanek, tranzycie związków i w działaniu ochronnym na komórki.

Chrakterystyka poszczególnych faz stanowiących reakcję organizmu na zagrażające mu substancje toksyczne.

a.    Faza ekskrecji (wydalanie, usuwanie):

o wiązanie toksyn lub ich rozpuszczanie w wydzielinie gruczołów zewnątrzwydzielniczych,

o próba usunięcia toksyn (z potem, kaszlem, katarem, śluzem, łzami, wymiotami, biegunką, moczem, żółcią i przez wysięk na skórze) poprzez pobudzenie fizjologicznych mechanizmów wydzielniczych.

b.    Faza zapalenia:

o ostry wysiękowy stan zapalny,

o próba przyspieszenia i nasilenia procesów przemiany materii na drodze aktywacji tkanki łącznej naczyń, charakteryzują ją klasyczne objawy zapalenia: zaczerwienienie (rubor), ocieplenie (calor), obrzęk (tumor), ból (dolor) oraz zaburzenie czynności (functio laesa),

104