188
każdy z nich jest sumą oporu Rq i oporu odcinka drutu oporowego: odpowiednio AB i BC. Drut oporowy jest rozpięty wzdłuż skali milimetrowej i posiada znany opór R5.
Łączymy obwód według schematu przedstawionego na rys.l. Tensometr czynny (jego opór - Ri) przyklejony jest do płaskownika, w którym będziemy badać naprężenia. Zaczynamy pomiar, gdy płaskownik spoczywa na stole - jest nieobciążpny. Po zamknięciu obwodu ustawiamy ruchomy styk B w położeniu xo, przy którym prąd płynący przez galwanometr Ig = 0. Równowaga powinna nastąpić przy położeniu suwaka w pobliżu środka drutu AC.
Poddajemy następnie materiał odkształceniu. W tym celu mocujemy go w uchwycie.l Ponieważ zmienia się opór tensometru przyklejonego do odkształcanego płiskownika o A/?i, równowaga mostka zostaje zakłócona i pojawia się prąd Ig * 0 płynący przez galwanometr.
Aby ponownie uzyskać równowagę, przesuwamy styk w nowe położenie x\. Przy Igr2 0 jest spełniona proporcja:
(4)
+ AR{ Rj + ARj
R2 Rą—aj?3
gdzie AR3I oznacza opór odcinka drutu oporowego długości: Ax — x\ -xq. Łatwo go obliczyć ze wzoru (2), mając opór całkowity drutu Rs i jego długość (L = 1,000; m):
Po dalszych przekształceniach:
2AK3
R3-M3 ’
stąd przy założeniu, że M3 « J?3 dostajemy:
.......-i. i.,..,..........U......ii.....i..;, lilii.....Lii........lll;iS tlili Li! 11:1, i:,:J.!||iil|:i||:|IIUJ*i
189
M, = 2 M3 ^ 2 AR3
/?[ /?3 — Ai?3 i?3
Ze wzoru (3) wynika, że wydłużenie względne tensometru czynnego jest proporcjonalne do względnej zmiany jego oporu: - '
M, A/ _ 7?, / *
Podstawiając do wzoru (1) zależności (7) i (6) dostajemy ostateczny wzór na naprężenie mierzone tensometrem:
2AR, E cr = ——---
i?3 k
)|
5
«
3. Wykonanie ćwiczenia
Zadanie 1
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie naprężenia a w oznaczonym miejscu zginanego płaskownika stalowego.
Płaskownik z naklejonym tensometrem kładziemy na stole, łączymy przewodnikami opory, galwanometr i źródło zasilania według schematu przedstawionego na rys.2.
Ustawiamy maksymalny opór na oporniku suwakowym R, przesuwamy styk B na środek drutu oporowego L i zmniejszamy stopniowo opór R regulujący czułość układu; przesuwamy styk B tak, by przy całkowicie wyłączonym oporze R, Ig = 0. Notujemy położenie styku xq.
Uwaga: Pewien dopuszczalny przez producenta rozrzut wartości oporów elektrycznych tensometrów jest odpowiedzialny za to, że zwykle xq nie wypada dokładnie w połowie długości drutu oporowego. Błąd, który jest popełniany jeśli w takiej sytuacji stosujemy w obliczeniach założenia, że R\ = Rj, Ri := Ra jest jednak niewielki i nie wpływa w istotny sposób na wynik końcowy.