skanuj0004 (588)

ścicielom. Poza tym na wsi mieszka i pracuje duży procent społeczeństwa polskiego. Wielu z nich jest bezrobotnych, a turystyka wiejska jest dla nich szansą na podjęcie pracy (Błoński, 2000). Wynika to z faktu, iż gospodarstwa świadczące usługi turystyczne generują nowe miejsca pracy także poza nimi samymi. Co więcej stworzenie jednego miejsca pracy w turystyce (także wiejskiej) wymaga o 60% mniejszych nakładów niż utworzenie nowego miejsca pracy w innej dziedzinie, na przykład w przetwórstwie. Jeszcze większe szanse daje tworzenie kilku gospodarstw turystycznych w jednej miejscowości, a obok nich gospodarstw lub przedsiębiorstw oferujących usługi towarzyszące, na przykład w wypożyczalni sprzętu sportowego, stadninę koni, która może oferować przejażdżki konne turystom (Musiał i in., 2004). To ogromna szansa na aktywizację społeczności wiejskich i wykorzystanie uśpionych zasobów, a także możliwość uzyskiwania dochodów z pozarolniczej działalności.

9.3. Istota agroturystyki

Turystyka wiejska nie jest pojęciem równoznacznym z agroturystyką. Oba te terminy są jednak ze sobą ściśle powiązane, agroturystyka jest bowiem formą turystyki wiejskiej.

Słowo agroturystyka pochodzi od greckiego słowa agros - to znaczy rola, i z francuskiego tourism - to znaczy wycieczka (Słownik wyrazów obcych, 2000).

Agroturystyka jest dość młodym terminem, przez co w literaturze można znaleźć wiele definicji tego słowa. Agroturystyka jest formą turystyki wiejskiej i określana jest jako wypoczynek, który realizowany jest na terenach wiejskich o charakterze rolniczym, oparta na bazie noclegowej i aktywności rekreacyjnej związanej z gospodarstwem rolnym lub równoważnym i jego otoczeniem —przyrodniczym, produkcyjnym i usługowym (Gaworecki, 2003; Okoniewska, 2007).

Najprościej opisuje agroturystykę Dębniewska i Tkaczuk (1997), twierdząc, iż agroturystyka to forma turystyki wiejskiej związanej bezpośrednio z rolnictwem. Definicja ta zawęża agroturystykę tylko do tej formy turystyki, która prowadzona jest na terenach rolniczych, wykorzystując przy tym pokoje mieszkaniowe i budynki gospodarcze rolników oraz produkcję i usługi ich właścicieli. Te same autorki uważają, że agroturystyka to także kreowanie nowych funkcji wsi. Wiatrak tłumaczy agroturystykę jako jedną z form pozarolniczej działalności gospodarczej rodzin rolniczych, które decydują się na organizowanie pobytu turystów we własnym gospodarstwie rolnym (Wiatrak za: Jalinik, 2002).

Trochę inny punkt widzenia przedstawia Żelazna (za: Mikuta i Żelazna, 2004), definiując agroturystykę jako formę wypoczynku, a nie tak jak jej poprzednik

124