110
Mikroekonomia
Wykres 33. Poziom cen i optimum produkcji w monopolu pełnym
Jak wynika z przytoczonych wyżej kwestii, funkcjonowanie firm na dzisiejszych rynkach odbywa się w różnych wariantach konkurencji, w zależności od ukształtowanej formy rynku i warunków na nim panujących. Pamiętać również trzeba o tym, że w coraz większym stopniu - nawet w odniesieniu do pojedynczych branż i gałęzi - odczuwać dają się wymogi i warunki wynikające z procesów integracji regionalnej czy też globalizacji gospodarczej.
V.6. Podsumowanie
2) Pojęcie konkurencji nie oznacza rywalizacji między kupującym i sprzedającym (bo ci zainteresowani są w przeprowadzeniu transakcji),- lecz konkurować będą kupujący ten sam towar oraz producenci tego samego towaru.
3) Konkurencja może być prowadzona przy użyciu narzędzi cenowych lub poza cenowych. W ostatecznym rachunku konkurencja (cenowa i poza cenowa) rodzi tendencję do obniżania kosztów (a w efekcie ceny) i eliminowania z rynku najsłabszych.
4) W mikroekonomii wyróżnia się najczęściej dwa podstawowe modele struktur rynkowych (ze względu na konkurencję): konkurencja doskonała (idealna) i konkurencja niedoskonała (monopol pełny, oligopol i konkurencję monopolistyczną).
5) W praktyce gospodarczej najczęściej występuje sytuacja konkurencji niedoskonałej, stanowiąca mieszankę konkurencji monopolistycznej i oligopoii-stycznej w warunkach rynku wolno konkurencyjnego. Działając w takich warunkach, firmy starają się zdobyć pozycję zbliżoną w mniejszym lub większym stopniu do monopolu.
6) Na rynku konkurencji doskonałej każda firma przyjmuje cenę rynkową jako daną niezależną od niej, stąd też koncentruje się głównie na kwestiach wielkości produkcji (podaży) i optymalizowaniu kosztów wytwarzania. Każdy z