Ma 24 rozdziały (1,1 - 24, 53). Pisana w języku greckim, którego pięknem zachwycał się sw. Hieronim w pierwszych wiekach. Prolog jest logiczny i pisany poprawnym językiem. Autor Łukasz był doskonałym historykiem, nie chciał rezygnować ze swoich źródeł semickich.
W tekście nie mamy, kto napisał Ewangelię, ani nie występuje imię Łukasz. W Prologu -„opowiadanie o zdarzeniach” - czyli słowa i czyny Jezusa, „tak jak nam je przekazali...”, świadczą, że autor nie byłjiaocznymjwiadkiem. Jest on raczej historykiem - badaczem. Swoje źródła czerpał zwłaszcza z Ewangelii Marka, aby „dokładnie zbadać i opisać”. Teofil - oznacza umiłowany Boga, był on katechumenem - oznacza to, że swoją Ewangelię kieruje do wszystkich. Łukaszowi przypisuje się jeszcze autorstwo Dz. Czy w Dz występuje imię Łukasz? Nie, ale od rozdz. 16 mamy „MY”. To „MY” towarzyszy Pawłowi, aż do Rzymu. Czy św. Paweł zatem wymienia imię Łk. w swoich listach? - tak, chociażby: Flm 24 - „Łukasz, moi współpracownicy”; Kol 4, 14 - „Pozdrawia was Łukasz, umiłowany lekarz...”; 2Tm 4, 11 - „Tylko Łukasz jest ze mną”
Co Tradycjaxhrześcijańska mówi o autorze Ewangelii?
1. W Kodeksie Muratoriego: „Łukasz ów lekarz, gdy jako prawnika przyjął go Paweł pod własnym imieniem spisał Ewangelię”
2. Św. Ireneusz: „Łukasz był towarzyszem Pawła”
3. II w. - łacińskie prologi do Ewangelii mówią o Łk. jako towarzyszu Pawła.
J aikasz pochodził z Antiochii syryjskiej i otrzymał staranne wykształcenie - lekarz. hellenista. Dziś egzegeci twierdzą, że pochodził ze środowiska judeochrześcijańskiego. Inni uważali, że mógł być on hellenistą, sympatyzującym z judaizmem. Przyjmuje się, że był hellenistą, Antiocheńczykiem.
Ewangelia powstała po roku 70. Wskazuje na to fakt, że Łk. korzysta bardzo dużo z Mk. -a ta Ewangelia powstała przed tym rokiem.
I) Łk 21, 5 jest opisany fakt zniszczenia świątyni (zob. również w. 20). Józef Flawiusz opisuje zniszczenie świątyni jako świadek tego faktu, a Łk pisze już po tym fakcie. Ewangelia mogła powstać w Grecji, ale nie ma na to dowodów. Inni przyjmują, że Łk dużo podróżował, mógł być m.in. w Antiochii, gdzie spotkać się mógł z Matką Bożą (stąd Ewangelia dzieciństwa) i ze św. Tanem ^Sprawa miejsca napisania Ewangelia nie jest rozwiązana do końca.
I )o niedawna przyjmowało się, że adresatami są poganie, ale 2 rozdziały rozgrywają się w Jerozolimie, a więc skierowana jest też do Żydów.
E wangelia Łk jest Ewangelią Historii Zbawienia. Łk chce pisać historię o „zdarzeniach”: o życiu i działalności Jezusa. U Łk pojawia się imię Cezara Augusta, ponieważ Palestyna była pod rządami rzymskimi. Podaje rządy Tyberiusza, synów Heroda Wielkiego, wymienia arcykapłanów i wymienia Poncjusza Piłata. Mówiąc o Herodzie w Łk 1,5 nie używa tutaj tytułu Wielki. Łk nie chciał przedstawić świeckiej historii, ale chciał pi /odstawić, że Jezus wszedł w historię człowieka. Pisanie tej Ewangelii ma cel religijny.
14