Łk$,13 35

Ewangelia wg św. Łukasza, rozdział 24, wiersz 13-35

Ewangelia oczami małego misjonarza j

K

Śladami Słowa

Trzy dni po śmierci Pana Jezusa dwaj Jego uczniowie szli z Jerozolimy do Emaus. Rozmawiali o wydarzeniach z osłałnich dni. W pewnej chwili dołączył do nich nieznany im człowiek, który z zainteresowaniem przysłuchiwał się rozmowie. Mężczyźni tak byli zajęci dyskusją, że - w idącym z nimi towarzyszu drogi - nie rozpoznali Jezusa. Z ogromnym żalem wspominali Jego ukrzyżowanie. Byli bardzo przygnębieni, ponieważ rano dowiedzieli się, że w grobie nie ma ciała Chrystusa.

Wkrótce nieznajomy włączył się do rozmowy. Zaczął im opowiadać o sprawach, które odnosiły się do Jezusa i tego co Bóg wcześniej zaplanował i przekazał w Gtarym Testamencie. Rozmowa ciągnęła się długi czas, bo gdy dochodzili już do Emaus, nastawał właśnie wieczór. Uczniowie zwrócili się do nowego towarzysza takimi oto słowami: „Zostań z nami, bo ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił". I tak się stało. Wspólnie zasiedli do posiłku. Natychmiast poznali Jezusa, kiedy odmówił błogosławieństwo i łamał chleb. Byli bardzo zaskoczeni, ale jakże szczęśliwi. Jednak w chwili, kiedy tylko Go rozpoznali, On zniknął im z oczu. A oni jeszcze tego samego wieczoru powrócili do Jerozolimy i oznajmili innym, że Jezus prawdziwie

I

_ A